Bugün yazımda yaşadığım bir olay üzerine hissettiğim ve düşünmekten kendimi alamadığım şeyleri anlatmak istiyorum.
Günlerden cuma kardeşimi evden almak üzere evden çıktım.Her cuma olduğu gibi İstiklal Marşını okuyarak okuldan ayrılacaktık.Her zaman dikkatimi çeken ama üzerinde durmadığım konular ve olaylar bugün beni daha çok etkiledi.İstiklal Marşını okumak için saygı duruşuna geçtiğimde önümde duran genç kız dikkatimi çekti daracık pantolonu,ağzındaki sakızı,hadsiz ve yersiz el kol hareketleri ve İstiklal Marşı okunurken telefonla konuşması. Daha sonra velilerin konuşmaları o gün benim bu gün senin,dedikodular,birbirlerine gösterdikleri gereksiz kataloglar ve en acısı annesine vurup bağırmasına rağmen annesinin hiç umurunda olmayan ve annesinin,çocuğun vurmasına rağmen bir uyarıda bile bulunmaması vs.
Şimdi gelelim benin kendimi düşünmekten alamadığım konulara.Bir okulda öğrencisiyle başa çıkamadığı için kendi çocuğunun annesine vurmasının yanlış olduğunu bile söylemeyen aciz veli öğretmene ne kadar kızabilir.Bir öğretmen ana babaya saygı duymayan çocuğa Ecdada,Ata'ya saygıyı nasıl öğretebilir.İstiklal Marşını bile saygısız ve anlamadan okuyan veli çocuğuna geçmişini,Ecdadını Ata'sını nasıl,ne şekilde ve ne kadar anlatabilir.Bu şekildeki çocuktan saygı ve başarı beklemek ne kadar doğru olur.Yani kısacası bilinçsiziz ve bilinçlenmek için hiç çaba göstermiyoruz.Bilinçlendirmek konusu ise meçhul.Kimse bunu üstlenmiyor,üstlensek ''sanane''oluyor.
BİLİNÇLENMELİYİZ VE BİLİNÇLENDİRMELİYİZ.
ALLAH SONUMUZU HAYIR ETSİN İNŞALLAH....