Ebu lnebe el-Havlâni (R.A)'dan rivayet edilen Hadis-i Şerifte Resulüllah (s.a.s):

"Şüphesiz Allah-u Te'ala'nın, yer ehlinden bir takım kapları vardır. Rabbinizin kapları, sâlih kullarının kalpleridir.

Kalplerin Allah'a en sevgilisi ise, en yumuşak ve en merhametli olanlarıdır" buyurmuştur (Taberani, Zebîdî, İthâfüs Sade, 6/209 Ahmet ibn-i Hanbel ez-Zühd, no:827, sh:223)

Hadis-i şerifte geçen salih kullardan maksat: hem Allah-u Te'ala'nın hem de kulların haklarından üzerlerine düşenleri hakkıyla yerine getirenlerdir.

İşte bu kulların kalplerine Allah-u Te'ala'nın mârifetinin nuru dolarak uvuzlarına taşar. Çünkü kalp yumuşayarak incelip parlayınca, parlak ayna gibi olur. Melekût (manevi) âleminin nurları ona parlayınca bütün ğöğsü aydınlatır.

İşte o zaman gönül gözü, Allah-u Te'ala'nın emirlerinin iç yüzünü görmeye başlar ve bu görüş onu Allah-u Te'ala'nın nurunu mülâhaza etmeye sevk eder. (gözetlemeye sürükler)

Böyle bir kalp Allah-u Te'ala'nın, kendisine verdiği safâ (paklık) ile ziynet ve behâyı (süs ve güzelliğini) kemâle erdirdiğinden, mahlûkatı arasında Allah-u Te'ala'nın nazarının mahalli olur.

Mevla Te'ala Kerem-i Rahmânî hükmünce, nurlarını hiç bir kulundan engellemez. Zira Mevla Te'ala cimrilik yüzünden vermemekten münezzehtir.

Nur-u İlahî'nin kalbe girmesine engel olan şey, sadece kulun kalbinin pisliği, bulanıklığı ve meşgul oluşudur. Çünkü hadis-i şerifte açıklandığı üzere "Kalp, kap gibidir"

Suyla dolu kaba hava girmediği gibi, Allah-u Te'ala'dan şeylerle meşgul olan kalbe de Allah-u Te'ala'nın Celâli'nin mârifeti (büyüklüğünün bilgisi) dahil olmaz.

Gerçek dost olan Allah-u Te'ala devamlı kulunun kalbine bakar, ama onu gaflet içinde görünce , o kalbe tecelli egmeyip ondan gecer.

Allah-u Te'ala murad edenin kalbini sâlih kullarının kalplerinden eylesin.

Amin!