"Allah'a ve ahirete inanıp salih amel işleyenlere korku ve üzüntü yoktur." (Maide süresi 69'dan) düsturu ezeli bir gerçektir. Bunu kabul ve tatbik etmeyen hiç bir din gerçek bir din değildir.

Rasulullah (s.a.s)in tebliğ ettiği bu gerçek Musa (a.s)ın da, İsa (a.s)ın da ve bütün peygamberlerin de duyurduğu bir hakikattır.

Gerek geçmiş, gerekse gelecek ümmetlerde gerçek müminler bu düstura boyun eğenlerdir. Gerçek Müslüman ve neticede kurtulacak olanlarda anacak bunlardır.

Yahudi, Hristiyan ve Sabi'in fırkaları ciddi bir iman ile Allah'a boyun eğmedikleri ve bu ayette bahsedilen iman ve salih ameli tatbik etmedikleri andan itibaren kafir olmuşlardır, bütün münafıkların hükmü böylecedir.

Hasıl-ı Kelam: Mevla Te'ala bu ayet-i celiledeki müjdesini, mümin görünenler, Yahudi,Hristiyan ve sabi'in gibi yıldıza tapanlar dinli-dinsiz, mecusi-zındık,kim olursa olsun bunlardan Allah'a ve ahirete gerçekten inanıp, inanmak husunda peygamberler ve kitaplar arasında fark gözetmeyen ve salih amel işleyen hakiki müminlere tahsis etmiştir.
Doğu batı değişir, bu kanun değişmez. (Hak Dini Kur'an dini,7/1745-1749)

İşte bu büyük alimin açık ifadelerinden anlaşıldığı üzere, iman şartları neshe tabi değildir, bunlardan biri "Kitaplara iman", biri de "Peygamberelere iman" dır. Bu bütün şeriatlarda böylece korunmuştur.

Hal böyle ike Rasulullah (s.a.s)e inanıp, uymayan ve Kur'an'a tabi olmayan Ehli Kitabın cennete gireceğini söyleyenler, ya peygamberlere ve kitaplara imanın iman şartlarından olduğunu söylemiş oluyorlar, Yada Rasulullah (s.a.s) in peygamber olmadığını Kur'an-ı Kerim'in de Allah kelamı olmadığını kabullenmiş oluyorlar.

Bu iki düşüncenin de insanı kafir edecek yanlış bir inanç olduğunda tereddüt eden bile kafir olur.

Allah c.c bizlere kamil iman ,salih ameller nasip ve müyesser etsin.

Amin!