Farklı coğrafyaların,farklı kültürlerin,farklı düşüncelerin insanlarıyız. Ama bizi biz yapan duygularımız olan insanımızı kardeş yapan kutsal bir dine sahibiz.

İnsanımız Çanakkale'de İstanbul'un fethinde Mısır seferinde kardeş oldular.Farklı kültürleri içinde barındıran bir ordunun zafer türküleri şehit ağıtları anlı ak başı dik askerleriydik.Bizi biz yapan yüce inancımızdı.

Bu inancı bitirecek ne başkasının gücü ne de cesareti vardı.

Git gel gör ki kardeşlik duygusu kendisini insana çevirdi.Kardeşlik duyguları unutuldu eski kardeşlerin hatırı kalmadı kin o derece büyüdü neydi sebebi?

Hırs mı? Zevk sefa mıydı? Yoksa çıkar mıydı?

Adı ne olursa olsun bunu adı düşmanlıktı insanlık kendini düşmanlığa bırakmıştı.

Ortada ne bir inanç ne de bir ortak değer kalmıştı. Ama bugün işte bugün insanın kardeş olduğu zaman o bizi bize düşürenler ortada feryat figanlar.

Şimdi biz kardeşiz ortağız vatanımızda açan bir gül gibiyiz sanmasınlar ki döküldük sanmasınlar ki kırıldık sadece yenilenmek için yaprak döktük işte geldi bahar açtı yaprak artık bizi engelleyecek bir şey kalmadıysa koşalım tekrardan bu orduya koşalım zafer türkülerine bunu gerçekleştiriyoruz siz de var mısınız ?