28 Mayıs 2006’da oynadığı Estonya maçının üstüne tam 7 sene sonra yine Fatih Terim tarafından Kuzey İrlanda ve Belarus maçları için Türk Milli takımına çağrılmıştı Bilal Kısa. Geç de olsa “kıymete binmişti”. Akhisar Belediye; kendileri için “Emre Belezoğlu” değerinde ki Bilal’in ilk çeyrekdeki sakatlığıyla “türbülansa giren uçak” gibi silkelenmeye başladı. Eğer Bilal sahada kalıp devam edebilseydi oyuna, bu kadar kolay teslim olmayabilirlerdi.

Ersun Hoca bugüne kadar takımına oynattığı oyunla 2 farklı planını gösterdi futbol severlere. Birincisi herkesin malumu; önde basmak, sahanın her yerinde pres yapmak, çok koşmak, yana ve geriye değil ama dikine paslaşmak, oyunun boyuna daraltıp bloklar arasını kısa tutmak ve nefessiz kalana kadar golü kovalamak. Galatasaray maçındaysa daha bir kontröllü, sakin ve ekonomik oynayan ve sabırla sonuca giden bir takım izlettirdi. Bu temel A ve B planı dışında oyuna başlarken başka bir planlama seyredemedik açıkcası bugüne kadar. Bir de maçların ikinci yarılarında, oyun sıkıştığında 4-2-4’e dönerek Webo-Kuyt-Sow-Emenike dörtlüsünü bir arada kullandığına tanıklık ettik hep birlikte. Üç aşağı beş yukarı aynı 11 oynarken maçları, major değişiklik olarak da Webo-Emenike arasında ki “bir maç birisi, diğer maç ötekisi” seçimini görmeye başladık son bir kaç haftadır.

Kuyt Arada Dinlenmeli

Kanarya’nın sezonun çoğu maçında “istikrar” duygusunu kendisiyle özleştiremeyen oyuncusu Baroni, geçen hafta mükemmel bir frikik golüne imza atmış, Webo’ya da nefis bir asist yapmıştı konerden aynı dün gece Bruno-Kuyt karışımından gelen gole asist yaptığı gibi. Anlaşılan Christian yavaş yavaş kendini bulmaya başladı. Ancak geçen hafta Christian Baroni imzalı ve “duran top” damgalı 2 güzel golden sonra Kuyt’ın penaltıyı ısrarla atmak istemesi inanılır gibi değildi dün akşam. Tamam Christian geçen sene belki de Fenerbahçe tarihinin en önemli penaltısını Benfica’ya karşı kaçırmıştı ama geçen haftaki o muhteşem duran toptan gelen gollerle sunulan “Baroni resitalinden” sonra Kuyt topun başına hiç gitmemeliydi. Hollanda’lının profesyonelliğine hiç yakışmadı doğrusu. Penaltıyı gole dönüştürememesi onu daha çok kamçıladı maçın geri kalan dakikalarında belki de. Şapka çıkartmak lazım. Gökhan’la uyumu, ileri geri çalışması, Emenike’nin golündeki zekası ve arkadaşını topla buluşturması... Bunların hepsine varım ama o penaltı ısrarına ne yazık ki yokum. Kuyt arada yorgunluklarını atabilmek adına izne çıkmalı. En azından ikinci yarılarda da denenebilir. Webo’nun merkeze konuşlandırılıp, kanatların Moussa ve Emenike’ye emanet edileceği bir sistem de denenebilir pekala.

4 Forvet Beraber Oynamaz mı?

İçten içe Yanal’ın 4 forvetini de aynı anda kullanma isteğinde olduğunu tahmin edebiliyorum. Ama yedek klübesinde yerli forvet olmaması hocanın elini kolunu bağlıyor. Bu birinci engel. Diğeri de “4 forvet oynarsa, 2’li orta saha zayıf kalır” mantığı. Johan Cruyff 2012 Avrupa Futbol Şampiyonasından önce Dirk Kuyt için şöyle söylemişti; “Ben olsam Kuyt’ı sağ bek oynatırdım. Oyun stilini değiştirmesine gerek yok. Sadece oyun tarzına biraz derinlik katması yeterli”. 4-2-3-1 / 4-3-3 karışımı bir sistemle oynayan Fenerbahçe için Kuyt’ı Webo’nun arkasında “forvet arkası” olarak oynatmak Yanal için A ve B planlarına +C planı olarak, alternatif bir oyun düzeni olabilir. Hali hazırda zaten çok koşan ve defansına sürekli yardıma gelen Kuyt’a aynı Cruyff’un dediği gibi; “oyun stilini değiştirmene gerek yok. Sadece defans yönünü daha fazla geliştireceksin. Defans ve ofans arasında daha çok gidip gelmeler yapacaksın. Rakiplerine 2. ve 3. bölgelerde daha fazla basacaksın” denebilir. Böyle bir şablonda Christian’dan daha kötü olacağını sanmıyorum hatta daha iyi bile olabilir. Anlamak için tek çare “deneme-yanılma yöntemini” devreye sokmak.

Dün geceye ait Moussa’ya da parantez açmak gerekli bence. Penaltıyı yaptırdı, Sonko’ya 2. Sarıyı aldırdı, gol attı, soldan yaptığı ortayla Webo’ya golü de attırdı. Daha ne olsun bundan iyisi Şam’da kayısı...

14 Aralık 2013 Cumartesi, New York, 03:24