Merhaba Sevgili Okurlar,

Aslında bu yazıyı senenin son günü Yazete’ye gönderecektim ama hem işlerimin yoğunluğundan hem de bu teşekkür kısmını yazmaya zaman bulamamaktan ötürü kısmet yeni yılın ilk gününeymiş. Öncelikle Yazete yönetimine teşekkür borcum var bana ve farklı siyasi, sosyal, kültürel düşüncedeki “geleceğin yazar adaylarına” bu şansı verdikleri için. Farklı fikirlerdeki insanların görüşlerine yer vererek, o kişilikleri bir araya getirerek çok büyük bir iş yaptıklarını düşünüyorum. Bu bağlamda sevgili arkadaşım Engin’e de “teşekkürler sana da dostum” demem gerekiyor bana yazete.com sayfasını tavsiye ettiği için.

İki yazı göndererek başlamışım Yazete’nin sayfasıyla ve okurlarıyla buluşmaya. 16 Nisan 2013 tarihinde; “Yogun ayaklar ve Dört pas bir gol” başlıklarıyla “merhaba” demişim Sizlere. Yazılarımdan da anlayacağınız gibi iyi bir Fenerbahçeliyim. Ancak yazılarımda tarafsız olmaya çok özen gösteriyorum. Umarım tarafsızlığımı ve objektifliğimi yansıtabilmişimdir yazılarımda şimdiye dek.

Babamın yaşadığı bir gerçek hayat hikayesiyle karşınıza çıkıyorum bu sefer. Sakın yazımı okuduktan sonra; “Babanı övmüşsün, CHP adını vurgulamışsın” tarzı şeyler düşünmeyin lütfen. 18 yıldır yurt dışında yaşamak olaylara bakarken değişik bir perspektif de veriyor benim gibilere. Bir arkadaşım hayatını bir Fenerbahçe-Galatasaray derbisinde sonra kaybeden Burak Yıldırım kardeşimiz için yazdığım “Can” isimli yazımdan sonra şöyle demişti;”Siz gurbette yaşayanların olayları süzmek için sadece üçüncü bir gözü olmuyor, ikinci bir kalbi de oluyor.”

Babam için yazdığım bu yazı aslında onu övmekten çok belki de sisteme isyan. Verdiği karar etik olmakla beraber aslında normal olanı. Her siyasetçinin, Ülkemizin değişik kademelerinde çalışan her bürokratın uygulaması gereken bir tavır. Ama ne yazıkki günümüzde öyle değil. Mesela yurt dışında Ülkenin her kanunu iktidara gelen sağ olsun, sol olsun, orta olsun hangi siyasi parti olursa olsun, keyfi şekilde değişmiyor. Sadece geliştirmek için değişiyor. Ancak bizde bu tarz uygulamalar maalesef göreve gelen iktidarın menfaatine göre farklılıklar gösteriyor. Hangi parti olduğu önemli değil çünkü her iktidar aynı şeyi yapıyor. Yeni yılda ve gelecek dönemlerde hangi parti olursa olsun umarım hepsi de Türkiye’miz ve halkımız adına güzel şeyler yaparlar.

Evet sözü fazla uzatmadan bitireyim. Herkese sağlıklı, huzurlu, mutlu ve başarılı bir yıl diliyorum. Tabiiki Ülkemize de. Usta sanatçımız sevgili Kayahan Açar’ın dediği gibi yolumuz sevgiden geçsin yeter. “Yolu sevgiden geçen herkesle bir gün bir yerlerde buluşuruz” demişti yıllar önce. Yeni yılda da yolunuz sevgiden geçsin ve yolu sevgiden geçenlerle de mutlaka buluşma sanşınız olsun diyorum bende. Tekrar teşekkürler Yazete….Mutlu Yıllar Herkese…..

1 Ocak 2013 Çarşamba, New York, 04:42


Babam…..Ve Siyasetle İmtihanı…..

Babamı tanımayan dostlarıma hatırlatma yapayım; 50 seneyi geçkin Ceza Avukatlığı yaptı. 3 dönem Uşak Baro Başkanlığı görevini üstlendi. Uşak Belediyesi CHP’de olduğu, yanılmıyorsam, 70’li yıllarda Belediye Meclisinde çalıştı. Rahmetli Erdal İnönü SHP Genel Başkanıyken, Uşak SHP İl Başkanı olarak görev yaptı. Şimdilerde emekli, yaşı 88 olmak üzere, ve son olaylardan sonra Avukatlık mesleğini aktif olarak yapmadığı için mutlu ama yaşananlardan dolayı da fena halde içi buruk.

Muhtemelen 82 yılının sonları ya da 83 senesinin hemen başı. 12-13 yaşlarındayım. Rahmetli Maral Dayım işlerinden dolayı İstanbul’dan Uşak’a gelmiş. Ben hayal mayal hatırlıyorum.

Kamil Çoşkunoğlu; Anavatan Partisi kurucu üyelerinden. Zamanın Uşak Savcı Yardımcılarından. Yargıtay Üyesi. 61-66 yılları arasında Cumhuriyet Senatosu Uşak Üyesi. Anayasa Komisyonu Başkanı. Manisa ve Ankara ANAP Milletvekili.
O gece Babamı arıyor. Rahmetli Çoşkunoğlu’nun; “Özal’a Uşak İl Başkanımız hazır dedim, Uşak’da ANAP’ın İl teşkilatını kuracaksın. Ben muhtemelen Ankara’dan Milletvekili Adayı olacağım. Senden stayişle bahsettim Turgut Bey’e. Seçimde Uşak 1. Sıra ANAP Milletvekili Adayısın. İlk dönem olmasa bile, ileriki dönemlerde Adalet Bakanımız olacaksın. Ne diyorsun, beraber miyiz bu yolda İsmet’ciğim?” demesinden sonra…..

Babamın cevabı; “Sayın Özal bugüne kadar devletin çeşiti kademelerinde çalışmış çok değerli ve tecrübeli bir bürokrat. Partisi de, kendisi de seçimi kazandıkları taktirde mutlaka Devletimize önemli hizmetlerde bulunacaklardır. Ancak Uşak’da, doğduğum şehirde beni ben yapan unsurlardan vazgeçemem Kamil Ağabey. Uzun yıllar CHP’ye hizmet ettikten sonra, yönümü değiştirirsem Uşak Halkı’nın yüzüne bakamam. Mesleğimle tanınan birisi olarak, beni bilen insanlara bu durumu anlatamam.” der ve teşekkür eder.

Nitekim Uşak’da ANAP teşkilatını kuran Rahmetli Mehmet Topaç Milletvekili olduktan sonra, Adalet Bakanlığı görevini de yapar.

Sevgili Baba’cığım o gün hayatının en önemli kararlarından birini vererek, doğru bildiğin yoldan taviz vermeden yürüdüğün için sana bir kere daha teşekkür ediyorum. Rahmetli Maral Dayı’mın ve Anne’min şahitlik ettiği bu olayda, elde edeceğin koltuğu düşünmeyip yıllarca çalıştığın partiyle yoluna devam ettin. Mesleki ve Siyaset çizgini hiç değiştirmedin. Siyasi olarak belki kaybettin ama bugün yaşananlara bakınca, o günkü ileri görüşlülüğünle ve gösterdiğin karakterle ne kadar doğru bir karar verdiğin ortada.

Bakanlık uğruna parti değiştirenler, bugün koltuk sevdalarından ötürü geçtikleri partinin disiplin kurullarına sevk edilmiş durumdalar. Senin gibi bir Baba’nın evladı olduğum için onurluyum, gururluyum. Uzaklardan sana ithafen yazdığım bu mesajla, senden izinsiz biraz özeline girdim ama umarım normal karşılarsın duygularımı. Seninle ne kadar övünsem az. Sevgiyle, Saygıyla, Hasretle öpüyorum ellerinden. İyi ki varsın. Allah’ım sana daha uzun ve sağlıklı ömür vermeye devam etsin ve hep yanımızda olasın.

Oğlun Asım……

27 Aralık 2013 Cuma, New York