Mustafa Denizli zor.....

Fatih Terim kaprisli, egosu tavanda.....

Aykut Kocaman dediğim dedik, burnu havada, suratı asık, gülmez.

Yukarıda ki üçlü için bu yorumlar yapılırken, Ülke futbolunun diğer iki patronuna bu tarz yorumlar yapılmadı hiç. Bu özellikler onlarda da vardı belki ama bu üçlü kadar değildi. Güneş-Sağlam ikilisi özellikle ego konusunda diğer üçlüye göre daha ılımlı gibi durdular hep .En azından şimdiye kadar çizilen görüntü böyle oldu.

Geçen seneki Terim-Aysal didişmesinden sonra şimdi de Yanal-Yıldırım sürecin içine girdiler.
Terim-Aysal ikilemine en güzel yorumu hepimizin sevdiği Yılmaz Vural hocamız yapmıştı. “Fatih Terim böyle bir adam. Ya onun yüksek egosunu kabul edeceksiniz, ya da Terim’i göreve getirmeyeceksiniz. Onu Fatih Terim yapan bu özellikleri çünkü” diye başlayıp bitirmişti.

Siz hiç liderlik vasıfları olupda egosuz insan gördünüz mü? On numaradır Yılmaz Hocanın yorumu. Terim gibi bir hocaya karışmayacaksın elbette. Bunca şampiyonluktan, Avrupa üçüncülüğünden, UEFA Kupası şampiyonluğundan sonra bırakında o kadar egosu olsun Fatih Terim’in.

ErsunYanal da öyle.....O da zorlu hocalar kategorisinde. Geçinmesi zor bir teknik adam. Denizli-Terim kadar göze batan olamadı bugüne kadar belki ama onun da Gençlerbirliği’yle bir Avrupa macerası var. Hem de küçümsenmeyecek kadar başarılı bir macera. Hakan Şükür’e rağmen Milli Takım hocalığı var. Son olarak da apoletinde bir Fenerbahçe şampiyonluğu var. Hem de açık ara farkla.

“Babama söz verdim. En büyük hayalim Fenerbahçe’yi çalıştırmak” demişti Ersun Hoca göreve atandığında. Peki ne oldu? Nasıl bu noktaya gelindi. Fazla tatava yapmaya gerek yok. Günlerdir yazıldı, çizildi, okundu zaten. Öncesini bilemem. Geçen sezon ortasında da olmuştu problemler bu tarz. Dedim ya onlarda yazıldı, çizildi, sorunluydu, araya adam konuldu, çözüldü.

Avrupa’da yapılan bir maç sonrası takım uçağa hocasız biner mi hiç sorarım size? Benim de takıntım burası.....

Sen geçen sene Avrupa Ligini alan Sevilla’yla oyna, yenil. Maç sonu futbolcularına, “üç gün izinlisiniz” de, üstüne takımı İstanbul’a yolla, sen Kopenhag’da kal. Sen yılların tecrübesi nasıl verdin böyle bir kararı Allah aşkına? Git takımla beraber İstanbul’a, sonra tekrar geri dön Danimarka’ya. Ne varsa bu Kopenhag’da? Fizana gitsen, değil Seviila’yı, Barcelona’yı da yensen, Real’i de devirsen, takımla beraber döneceksin Memlekete, eğer lider karakterliysen. Bu işin kuralı bu. Lider demek her zaman takımın başında olan demek değil midir?

Bu olayda yüzde yüz haklı bile olsaydı Yanal, o ses kaydıyla bir çuval inciri berbat etti. Her şeye varım da, o küfürlü konuşmalara yokum be hocam. Hiç yakışmadı size inanın. Nasıl bir fırsatı kaçırdığınızın farkında mısınız acaba? Göğsünde dördüncü yılldızla Fenerbahçe’yi tam dört yıl sonra Şampiyonlar Ligine taşıma şansına sahip olacaktınız. Sarı Lacivertlilerin komutanı olarak sahaya çıkacaktınız. Ama bu fırsatları elinizin tersiyle siz ittiniz. İlk gün, “Ah şu Aziz Yıldırım’ın inadı. Hiç şampiyon hoca kovulur mu?” diyenler, ağzınızdan çıkan o zavallı sözlerden sonra, “Başkan geç bile kalmış hocayı göndermekte” noktasına geldiler. Bir varsın bir yoksun işte. Bir hayattasın, bir son nefesdesin. Bu klüpden zamanında Denizli, Zico, Daum, Kocaman da kovuldu şampiyon hoclar olarak ama hiç böyle küfürlü sözler duyulmadı ağızlarından.

İsmail Kartal Liderlik yapabilir mi?

Sorulması gereken anahtar soru bu bence. Bu kadar elit oyuncu kitlesini idare edebilecek mi Arap İsmail? Selçuk Şahin’in dediği gibi, Kartal; Fenerbahçe’nin Guardiola’sı olabilecek mi? Volkan, Emre ve Kuyt bu işe önderlik ederler ve diğierlerini arkalarına katabilirlerse neden olmasın? Üstelik Dilmen ve Çetin gibi acele verilen bir karar da olmaz İsmail Hocanın takımın başına geçmesi. Yeterince bekledi ve tecrübelendi bence. Kimbilir belkide Türk Futbolu 6. önemli hocasını kazanır bu sayede. Sorumluluk sabretmek lazım.....

12 Ağustos 2014 Salı, Astoria, New York, 03:24 am