Ligimizin kompakt futboluyla öne çıkan ekibi Eskişehirspor özellikle ilk yarıda maça istediği gibi hükmetti ve devrenin de tek hakimiydi. F.Bahçe tarafında en çarpıcı olan görüntü Sarı Lacivertli ayakların yorgunluğuydu. Lazio maçında kusursuz oynayan defans kurgusunu bozmayan Aykut Kocaman’ın surpriziyse Mehmet Topuz’un ilk 11’de olması ve Kuyt’ın alışılmadık şekilde oyuna sol tarafta başlamasıydı. Futbol kariyerinde sol kanat, sol açık gibi kavramlara ve görevlerine yabancı olan Kuyt maalesef yeni görevine de “yabancı” kaldı. Ne Topuz sağda ne de Kuyt solda istenilen şekilde topu kanatlardan Eskisehir kalesine servis edemediler. Sol tarafta Sow’un dublörlüğüne soyunan Kuyt’ın etkisizligi Sow’un F.Bahçe için ne kadar önemli ve vazgeçilmez bir oyuncu olduğunu herkese bir kere daha hatırlatmış oldu. Ancak beklenmeyen kötü oyunda sadece bu iki oyuncunun değil, Eskişehirspor’un orta sahada oyuncularının güzel ve diri oyunlarının da etkisi oldu. Oyunun ikinci bölgesini çok iyi parselleyerek F.Bahçe’nin pas organizasyonları yapmasına engel olmakla kalmadılar, 7.dakikada başlayan şut bombardımanına da ilk yarının son düdüğüne kadar devam ettiler. Orta saha etkinliği sıfır olan ev sahibi ekip, göbekte Raul ve Topal ikilisiyle topu gerekli yerlere koşturamadı. Webo’nun 37’de kaçırdığı net pozisyon dışında Fenerbahçe’nin ilk yarıda akılda kalan pozisyonu neredeyse yok gibiydi.

Vurdumduymaz Olan Duyarlı Olunca

Bir maçı diğeriyle 180 derece farklı oynayan, konsantre olup olmamakta adeta ikilem yaşayan bir oyuncu Christian Baroni. Lazio maçının futbol fakiri dün gece 45 ile oyundan çıktığı 74 dakikalari arasında takımın liderliğine soyunup hem orta sahada hem de sürpriz bir şekilde sol kanattan takımını 3. bölgeye taşıyan oldu ve mükemmel de bir gol atti.

Neden Selcuk?

Aykut Kocaman’ın Selçuk ısrarını anlamak mümkün değil. Selçuk oyuna girdiğinde takıma verilen mesaj açık ; Orta sahada oyunu tutalım,aşırı kontrollu oynayalım ve skoru koruyalım. İyi güzel de, zaten üc ön libero ile oynayan F.Bahçe Selçuk’u da oyuna alınca topu tutmak yerine adeta “ayakları tutulan bir takım” haline geliyor ne yazik ki. Ordu maçının muhteşem iki gollü Salih’i varken Selçuk’u oyuna almak herhalde fubolcular kadar Aykut Hoca’nın da mental yorgunluk yaşadığının göstergesidir dün geceki gösteride. Aykut Kocaman hastalığını çok yeni atlatan Topal’ı oyundan çıkarıp Baroni’yi ortaya çekse, Salih’i de Webo’nun arkasina monte etse, ne takım gereksiz yere geri çekilip işi zora sokardı ne de tribünde ki taraftarlar aşırı stress yaşarlardı. Dün gece ki oyunun diğer bir surprizi de Lugano’nun eski günlerde yaptığı “surpriz golcülüğüne” soyunan Egemendi. Attığı şutlar ve kafa vuruşlarıyla, her ne kadar isabetsiz de olsa, gol aradı sürekli.
Son sözümüz ve sorumuz da Aykut Hocamıza; Mankenlik vasıflarından bir türlü kurtulamayan Krasiç mi yoksa ter türlü formsuzluğuna rağmen uzaklık tanımaksızın şut denemesi yapan, kontratağa çıkan,hızlı atağa kalkan, araya pas atan, gol arayan, golü zorlayan ve niyatinde golü bulan Stoch mu? Bu sorunun cevabını da santrafor ve gol kralı patentli futbolcu kişiliğiniz, engin tecrübeli spor adamlığınız ve adalet timsali teknik direktör karakterinizle size bırakalım.

Asım Çalık, 14 Nisan 2013, New York, saat: 2:32 pm