Anadolu ! baharatıyla nice tarihi mekanlarıyla yüzyıllardır üstünde devlet kurmuş olan kavimleriyle bir başka memlekettir.

Bu toprak Amerika'ya benzemez arkadaş ! Çünkü burada fast food değil ; kokusu bir başka olan tarhana çorbası, pilavı, yoğurdu meşhurdur. Burası Avrupa değildir , Asya'dır. Burada zulmün sesi değil mazlumların bayrak dikişleri ağızdan ağza nesillerce anlatılmıştır. Burası Rusya'ya benzemez. Canın sıkıldı mı iner aşağıya yüzer sonrada birkaç evliya ziyaretine çıkar sonrada Karadeniz'in yaylalarında piknik yaparsın. Dört mevsimi bir arada yaşar dört mevsimi ayrı güzellikleri olan yerleri görür de yaşamanın nasıl olduğunu Anadolu'da farkına varırsın.

Ancak bitmez bu mübarek yerin çilesi. Nice işgaller görür de yıpranmaz. Nice zalimler görür de kaçmaz. Nice göz yaşı dökerde ağlamaz. Tutar içinde sımsıkı...

Dün Truvalı Helenin göz yaşını görmüştü bu topraklar. Evvelsi günde Moğol zulmünü. Sonrada bu toprakları bereketlendiren Osman oğullarını. Sonra bir ara savaş çıkmış nice analar evlatlarını feda etmişler bu topraklar için. Hatta bazıları kurbanlık koyun gibi evlatlarını süslemişler, püslemişler. Ama bitmemiş bu toprakların çilesi ! Ve en çok da Türkler görmüş buradaki çileyi,yoksulluğu zulmü. Evvelden bugüne savunmuşlar bu toprağı, çünkü ANADOLU kutsal bir Türk toprağıymış. Nice düşmanlar çıkmış bu kavmin karşısına onları bu topraklardan atmak için ama nafile ! Hepsi dersini alarak kıçlarına tekmeyi yemişler. Çünkü gerçekten de buranın kutsal bir Türk toprağı olduğunu anlamışlar.

Sonuç olarak kulaklarına küpe olmuş şu söz deneyenlerin: Size öyle bir vatan aldım ki ebediyen sizin olacaktır !
(Alp Arslan : Bir Türk hükümdarı ve belki de kahin)