Acemilik olgusu bizim insanlarımıza yeterince yerleşmiş bulunurken, on yıllar boyu süregelen yeni ( acemi ) devlet anlayışıyla karşı karşıya gelmiş bir yapı oluşmuştur. Bu sosyal yapının çatısı, sesi en fazla çıkan ve bu yüksek sesin gücünü, maddi anlamdaki varlıklarına bağlayan ister sağ ister sol yönetim anlayışları tarafından oluşturulmuştur.

Bazen onyıllar süregelen bu yönetimlerde halkın yeri sadece ve sadece, oy kullanan makineler kıvamında, gerisi teferruat hesabında, hatta ve hatta marjinal bir yönetim olduğunda bile o yönetimi destekleme kapasitesine sahip bir çizelge etrafında oynatılan oyuncudan ibarettir. Bu şekilde; sosyal sınırları, belli birkaç kesimin çizdiği yol etrafında, kendisini yeterince ifade edemeyen bir halk meydana gelmiştir.

Din olgusunu belli çizelgelerle halkın kafasından çıkartan, ve bunun için maddi anlamda tüm destekleri esirgemeyen bir yüzyılda; içine kapanık, ülke çevresindekileri ( Komünist anlayışıyla) kendisine düşman olarak görebilen, kendisinin doğru bilip uygulamayıp, evlatlarına yaptırmaya çalışan bir ebeveyn hezeyanı, her bildiğini doğru sayıp bunu en yakınındakilere bile bir yolunu bulup empoze etmeye çalışanlar tayfası, ve maddi açıdan rahat hissettirecek KOLTUK sevdası olan bir jenerasyonla karşı karşıya kalınmıştır. Bunlar sadece buz dağının görünen kısmı...

İnşallah bir sonraki yazımda daha çok realitelerden bahsedip, kendimizi tanıyıp hareket etme adına, kendimizi daha iyi geliştirmek adına bilgilendirmelerde bulunacağım.

Son olarak çok özel bir duble ile veda etmek istiyorum ,
'' Sen dünkü yağmurlarda kaldın, ben ise yere düşemeyen şanssız
Kapılar sonuna kadar açık ama, ben içeriye giremeyen bahtsız. ''

Cemal Hüdai