Yaşamımızın en büyük sorunlarından biri olan ego eksenli davranış biçimleri,insanlar tarafından zaman geçtikçe daha çok benimseniyor. Hayatın sürekli aşılması gereken engebeli yollarında,kanımca artarak yaşanan ego nedenli patlamalar, bu yargımın somut delilleridir. Egonun insana özgü bir şey olması bir tarafa, insanların bu egolarını azaltmaya çalışmamasına egonun kendisinin bile anlam verebildiğini zannetmiyorum.

Ego akıllı bir şahsiyettir.İnsanı nasıl dumur edeceğini bilir ve ne zaman dumur edeceği yetkisi de kendisinde olduğundan tek başına iktidardır.İktidar olup olmayacağına da halk değil,kendisi karar verir, yapmak istediğini anında uygular. Empati falan yapabilmesi hak getire,yapısında demokrasi gibi içinde özgürlüğü yücelten kavramlar da barınmaz,daha doğrusu bu tip kavramlar sadece kendisi için vardır,böyle olmasa zaten adı ego olmaz. Adı ego olsa şahsiyeti böyle olmaz. Şahsiyeti böyle olsa... Falan diye uzatacak halimiz yok.

Kısacası ego hoş bir özellik değildir.Hoş bir özellik olmadığı için dışarıya çıkıp "Egosuzum ben ! Egosuzum ben !" diye bağıra bağıra sokaklarda koşturmak da içinizdeki egoyu azaltmanın bir yolu olmadığına göre egonun az olduğu bir yaşam için bu tip çabalar gereksizdir. " Egosuzum ben " egosuna kapılmadan,her insanda var olduğu gibi bizim de egolarımızın olduğunu kabul edip,içimizde doğuştan bulunan bu insani özelliğimizi azaltmanın yollarını aramamız gerekir.Haaa diyorsanız ki " Benim egom var ve biz birbirimizi seviyoruz. "

O halde durum daha fena,o halde hayatınızın engebeli yollarını sevdiğinizle yaşama şansınız da var tabi,tercih sizin,ama yine de dikkat edin,yanlış kişiyle evlenmeyin.