Ülkemizin kaderi olan kutuplaşma,günlük hayatımızda sürekli karşılaştığımız bir durum.Yıllar evvelinde de böyleymiş,şimdi de,belki bundan sonra da böyle olacak.

Umutsuzluğumun sebebi,ülkemin vatandaşlarının olaylara bakış açılarında ( bazen sırf inat uğruna ) aynı şekilde devamlılık göstermesi...Genelleme yapmak yanlış tabi ama istisnalar kaideyi bozmuyorsa genel durumumuz budur.Empati yapamamanın getirdiği zararlardan bir tanesi olan kutuplaşan insan topluluklarının gitgide aynı kafada ve aynı yolda gitmesi huzursuzluk vericidir.Huzuru herkes ister ama bunun için çaba göstermedikten sonra ne işe yarar?

Yıllardır siyasi partilerin ideolojileri altında kavga eden vatandaşlarımız iyiyi,kötüyü,yanlışı,doğruyu bağlandıkları siyasi liderlerin veya partilerin yaptıklarına,yapamadıklarına göre şekillendirmişlerdir.Benimsemedikleri partilerin yaptıklarında hep yanlışlık bulup,benimsedikleri partilerin yaptıklarında da hep doğruyu bulabilmişlerdir.Herkesin her zaman doğruyu veya herkesin her zaman yanlışı yapamayacağı fikri hiçbir zaman kabul görmemiştir.Ülkemizin gelişimi için aracı olan siyasi fikirler,asıl amacından şaşmış ve fikirlerin üstünlüğünü kabul ettirme mücadelesine hizmet eden bir olgu haline getirilmiştir.Türkiye'de en çok konuşulan,tartışılan,uğruna kavgalar verilen siyasi konularda ( diğeri futbol ) bile kutuplaşmaya çanak tutan bu tavır takınılmıştır.Hassas olunan konularda dahi takınılan bu tavrın değişmemesi,hatta buna öncülük etmesi,beni ümitsizliğe sürükleyen yegane durumdur.

Bir ülke için en kötü şeylerden birisi,azınlığın doğruda,çoğunluğun yanlışta olmasıdır.

Umutsuzluğumu umuda dönüştürecek insanlar arıyorum,bir yerlerde var biliyorum ; karamsarlığımın içinde,derinlerde beyaz sayfaların açılacağını umuyorum ve açılmasını istiyorum ve de itiraf ediyorum : Kin besleyenlere inat bir umut besliyorum.