Türkiye'de her gün 4 kişi iş kazası sebebiyle ölüyor.Peki somut adım atması gerekenler ne yapıyor?”Fatiha okuyun.” diyor.Çözmek için uğraşmıyorlar bile.Belki bakarsınız “Pakistan'da bizden daha fazla kişi ölüyor.Biz onlardan daha iyiyiz.” diyebilirler, belli olmaz.

Bir yerde iş kazası faciası olunca -50'den aşağısı devlet için facia sayılmaz- hemen oraya biraz hoca gönderip; “İsyan etmeyin yoksa cennete giremezler.” dedirtiyorlar.Ya da birisi hesap sormaya kalkınca tekmeleniyor.

Bu facia sırasında 2 gün aynı gömlekle gezmekle övünüyorlar.Ölen işçinin 5 yıldır aynı gömleği giydiğini bilmeden.

Yine ülkemizde yılda -aslında 8 ayda- 1264 kişi iş kazasında ölüyor.Bu ne demek biliyor musunuz? 1264 kadının -daha az da olabilir- dul kalması, 1264 çocuğun -daha fazla da olabilir- babasız kalması demek.
Ölenlerin büyük çoğunluğu taşeron işçi.Buna rağmen somut adımlar atması gerekenler facia olduktan sonra hemen iki üç taşeron karşıtı konuşma üstüne bir de içinde bir taşeron yasası bir vergi bir hukuk vb. şeyler olan bir torba yasayı meclise sunuyor.Yasa kabul ediliyor ama ortalık yine taşeron kaynıyor.

Ölenlerin hiç azımsanmıyacak kadar bir kısmı da belediye işçilerinden oluşuyor.Peki bugüne kadar kaç belediyenin adını duydunuz iş kazalarında? Ben söyleyeyim; sıfır.Bize gerçekleri söylemekle yükümlü olan medya gerçekleri bizden saklıyor.Şu anda gündemde olan 10 işçimizin ölümüne sebep olan olayda firmanın adını kullanmaktan bile çekiniyorlar.Neden acaba?

Öte yandan bizim her iş kazası faciasında sosyalist kesilen gençlerimizin -gerçi ben de gencim- hemen ertesi gün işçi gördüğü zaman yanında uzaklaşıyor.Ya da yanından gidemediği zaman burnunu tıkayıp, homurdanarak yolculuğa devam ediyor.-Tabi burada gerçekten işçinin yanında olan gençleri, kişileri kast etmiyorum.-

Soma'yı hatırlarsınız.Hepimiz sosyalist olmuştuk.İşçi hakları deyip durduk, birkaç gün sonra işçi bir alışveriş merkezinden kovuldu.Hani işçi çok değerliydi.Ne oldu şimdi?


Bizim halkımız iş kazası faciası olduğu zaman dış mihrak denilen adeta görünmeyen,bilinmeyen esrarengiz düşmanı suçlarlar.Zaten halkımıza göre her kötü şeyin arkasında bu gizemli düşman var.
Faciadan sonra şirketin patronu çıkar, suçlular işçiydi.Biz her denetlemeyi yaptık deyip dururlar.
Peki faciadan sonra ne olur?Şirketin patronu birkaç gün misafir edilir daha sonra olaydan haberi bile olmayan biri tutuklanır.

Ölenlerin çoğu asgari ücretle ya da 1000 lira gibi maaşla çalışan kişiler.Yani az maaş alanın yaşama hakkı diye bir şey yok.Kapitalist patronlara göre asgari ücret alan yaşasa ne yaşamasa ne, nasılsa yerine birisi gelir.


Yani sayın okuyucular Türkiye'de can -işçi canı- sudan ucuz.