Çünkü insan oldu. Çünkü gözyaşı gördü… Çünkü sevdi. Çünkü terkedildi. Çünkü öfkelendi. Çünkü isyan etti. Çünkü af diledi. Çünkü yalvardı Çünkü çaresiz oldu. Çünkü keşfetti… Çünkü okudu. Çünkü yürüdü. Çünkü sövdü…. Çünkü hırs yaptı.. Çünkü yağmurla tanıştı. Çünkü aldattı… Çünkü şeytanı tanıdı….
***

Fırsatlar iyilik getirmez derdi derviş o kadar çok derdi var dı ki dervişin, dertli derviş oldu adı. Gördü geçirdi derviş ve ne kaldı derdi ne de dervişliği yani fırsat geçti ele kurtuldu dertten oldu üzülen derviş, derdi, dert, devran… veleddalin amin.

***

Kırmızıydık. Büyüktük. Biz Allah’a inanırdık. O masalları severdi. Sonra masalda sevmez oldu. Bense değiştim. Artık ne masaldan bahsediyoruz ne de çok sevdiğim Burcu’dan. Çünkü büyüdük. Ben dördüncü sınıf oldum. O da gitti.Niye mi? Çünkü çalmış büyülü fasulye tohumunu bakkal amcadan…

***

Küstü. Bulutların beyazından düşerken, takım elbisemin grisine küsmüş. Bende fark edemedim. Oysa dertli derviş kadar kırmızıydı dünya ve bizler büyüsü olmasada ona inanıp bir fasulyeyi dikebilrdik toprağa. Bakkal amca anlardı bizi ya da babam gelir verirdi parasını eğer Allah biraz daha izin verseydi. Fazla değil eve kadar gitmeme. Artık sadece yürüyorum nerede olursam olayım bir siyah dehlize girmişcesine karanlığım. Çünkü gözyaşını gördüm. Çünkü yürüyorum…