Günümüzde eline cep telefonu veya dijital kamera alan herkes muhabir tadında etrafı haber yapmakta.Anlık tercihlerini, hayatın tadına veya yapılması gereken işlere vermiyorsun. Eee yani?
Baştan prensipli olmalıyız.

Gelişen teknolojinin basit zevklerinin seni,beni esir etmesine izin vermemeliyiz.2 kere düşünmeden
savurmamalıyız sözlerimizi.

Geçen gün sinemada ''Selam'' isimli filmi izledim.Gerçekden son derece muhteşemdi.Bir dava uğruna,amaçları için her şeyden vazgeçtiler.Herkese tavsiye edeceğim bu film insanların hayattan umudu ve insanlığın gerektirdiklerini unuttuğu şu zamanda insana yaşamak için bir sebep gösteriyor.

Hayata dair mekanet oluşturmak zor.Orta dereceden bir rahatsızlığınız olduğunu ve bıçak altına yapmanız gerektiğini düşünün.Bu durum sizin için bir endişe teşkil ederken dışardakiler içinde umut
beklentisi oluşturur.Doktorlar için ise aynı manzara karşılarında.Yine bir hasta.

Fakat bu manzarayı algılayışları tamamen olumlu yönde.Amaçları canla başla sizi sıhhatinize kavuşturmak...

Filmlerde gördüğümüz bu türden sahneler genellikle mesaj niteliği taşır ve olumlu yönde sonuçlanır.
gerçek yaşamda ise:
Farkındalık duygusu,durumlardan sonuç çıkarma başarısını gösterip,kötü olan kısımları ayıklayıp temizleme başarısını gösterenler hayata yeni bir sayfa açıyor.

Kahvehanenin masasından dünyayı yönetmeye ayarlanmış ütopik duygularının eridiği zemherin sıcaklığını hissetmelisin.