Yeni nesil gençlerimiz hayata bakış açılarının çok farklı olması doğru bir hipotez olduğu kanıtlanmıştır.Ben de bu genç kitlenin içinde olduğum için olaylar karşısında bende faklı bakış açısı içinde kalabiliyorum.Bu nesilde genç olan insanlar hayata karşı sıkıntı,keder,acı gibi duyguları tam anlamıyla yaşamadıkları bir çağda bulunuyoruz.Çünkü yaşamımız boyunca rahat bir şekilde yaşamamız bizi bu duruma yöneltmesini bildi.Hani bir söz vardır,bir insana rahat belli bir süreden sonra huzursuzluk verir derler ya bizim hesabımızda bu hesaba uyum gösteriyor anladığım kadarıyla.Eski dönemimizdeki yokluk,bu dönemde yaşansa bile eskiye nazaaren daha az bir oranda kendini gösteriyor.Gençliğimiz bir anda kendini yaşlılığa itecek seviyelere gelmeden önce kendimizi ölçüp tartmamız ve olaylar karşısında doğru bir analiz yapmamız gerekiyor.Böyle yapmamız uygun olacak seviyede değilse,bilen bir kişiyle beraber değerlendirmemiz gerekiyor.

Bir zaman akıp,devrini öteki zamana aktarıyor,bizler bu hayatın neresinde,nasıl bir tarz yarattığımız önemlidir.Eğer bu tarzı oluşturamaz isek gelecek olan yeni nesil gençleri bizlere karşı bir kin besleyebilirler bence.Gençliğimizin değerini vaktin de ve oturmuş bir sistemde yaşamamız gerekir.

Bir örnekle yazıma son vermek istiyorum.Bir gün bir amcanın yanına yaklaştım ve bana şöyle demişti:’Evladım,olayları değerlendirmenin iki yolu var.Birincisi kalbinin duruma karşı dayanıklılığı,ikincisi de sevginin bu duruma karşı verdiği tepki dedi.Sonra şöyle sözünü tamamladı,bu söylediklerimi en iyi yapabileceğin dönem ise gençliğindir evladım.’dedi.Kısacası genç kalmak gelip,geçici bir olgu olmaktan çıkamayacak.Biz ise bu olguda ne kadar kalırız bu da yaradana kalmış bir şey.Yapacağımız tek şey ise hayata pozitif bakıp,yaşadıklarımızdan ders almamız gerekiyor…