Dün Bugün Yarın... Bütün bir hayatı ifade etmek için kullanılan üç gün... “Üç günlük dünya” sözüyle kastedilen bir bakıma bu. Ama elbetteki ben bunun aksini kanıtlamayı düşünüyorum.
Öncelikle “dün”ü ele alalım. Dün için kullanacağımız temel sözcük şu: vardı. Burada altı çizilecek olan özellikle “dı”ekidir. Çünkü di-li geçmiş zaman eki olan bu ifade anlama “bir zamanlar vardı ama artık yok “ gibi bir nitelik katıyor. Evet dün artık yoktur. Dün’ün var olduğunu kanıtlayabilen tek şey ondan zihnimizde kalan anılardır. Yani dün artık sadece zihnimizde olan bir anıdır. Gerçek olan, var olan bir şey değildir. İşin daha türkçesi şudur: dün, bir gün olarak var olmuş ama şimdi yalnızca onun “var olduğu bilgisi” şeklinde zihnimizde yer alan ve fakat gerçek olarak günler içinde olmayan bir gün adıdır.
Yarına gelince: yarın için kullanacağımız temel sözcük ise henüz yok. Burada da dikkat edilecek olan bu bahsedilen günün ilerde olacağı ama şimdi yok olduğu gerçeğidir. Evet yarın şu anda yoktur. Yarın yalnızca zihnimizde olması muhtemel hayaller olarak vardır. Ama bir gerçeklik olarak günler içinde yoktur. Demek ki yarın yoktur.
Dün ve yarın bizim zihnimizde olan bir bilgidir sadece. Oysa “bugün” bizim zihnimizin de içinde olduğu bir gerçeklik, bir zaman boyutudur. Yani sadece “bugün” vardır. Başka bir gün yoktur. O halde üç günlük dünya sözü “ bu günlük dünya şekline dönüştürülmelidir.
Olaya başka türlüde yaklaşmak mümkün. Örneğin ben insanın yarını ve dünü yaşamayacağını sadece bugünü yaşayacağını düşünüyorum.
Şöyle ki bizim bugün dediğimiz gün hangi gün? Tabi ki içinde olduğumuz gün. Peki bu içinde olduğumuz gün ne zaman başladı ve ne zaman bitecek? Bu soruya var sayımlı bir cevap verelim ve diyelim ki dün’ün bittiği an başladı ve yarın’ın başlayacağı an bitecek. Pekala tamda şu anda yarının başlayacağı anın birkaç saniye öncesinde olduğumuzu düşünelim. Hangi gündeyiz? Elbetteki bu günde. Şimdi o birkaç saniyenin de geçtiğini düşünelim. Ne oldu? Bu günden çıkabildik mi? Yoksa birkaç saniye önce içinde bulunduğumuz güne bugün derken birkaç saniye sonra içinde bulunduğumuz güne yarın mı diyeceğiz? Elbetteki hayır. Çünkü yarın yirmi dört saat ileriye gitti. Evet gerçek budur.
İnsan hiçbir zaman yarını yaşamaz. Çünkü sürekli bugün dedir. Ama bugünün bugünü olan gün, dün’ün yarın’ı ve yarın’ın dün’ü dür. Demek ki bugün, hem dündür hem de yarın. Ve biz bütün bir ömrü bugün olarak yaşayacağımıza göre üç günlük dünya sözü en azından bu anlamda kullanılmamalıdır.
Bütün ömrünü bugünde yaşadığının farkında olanların bugün’ü değerlendirmeleri dileğiyle...