Terkedilmiş bir şehir burası,
Unutulmulmuş yüzler ,yıpranmış hayaller,
Belki de hiç zaman sahip olamayacağımız umutlar.
Sönmeiyecek ateşler yakılırdı,
Gülerek ,eğlenerek ve şarkılar mırıldanarak,
Ama bir gün yağmur yağacak,
Ve sönecekti ateşimiz.

Sonra savaşma zamanı gelicek,
İyilik için,kardeşlik için,dostluk için,
Islanarak,bembeyaz bulutların altında,
Yıldızlara doğru koşarak.
Ve ben,
Hiç bir şey anlamadım, bu savaştan.
Ne biz kazandık,
Ne onlar,
Ne de yeldeğirmenleri....