"Ben bir teknik direktör olarak takımım kaybederse kazananı tebrik ederim."
(Jose Mourinho)

9 Nisan Salı. Galatasaray- Real Madrid maçını tüm halk olarak büyük bir heyecanla bekliyoruz umudumuz büyük bir ateş gibi, rüzgar vurdukça daha da alevleniyor.

Herkes sosyal medyada büyük bir sükse yapan maçları önceden tahmin edip çoğunu bilen Kahin kişiye bir parça da olsa inanmak istedi.Acaba 5-1 biter mi diye içimizden geçirdik.İlk yarıyı 1-0 yenik tamamladık ama her şey yolundaydı Kahinin dediğine göre.

İkinci yarı bir nebze de olsa umudumuz azalmıştı.En azından bir galibiyet veya bir gol bekliyorduk.
Ve beklenen gol Ebue'nin mükemmel vuruşuyla geldi.

Taraftarlar olarak büyük bir çoşku yaşadık.İlk golü atmıştık ve kesenin ağzını kapatmak gibi bir niyetimiz yoktu daha fazla istiyorduk ve bunu için daha fazla çabaladık.

Nihayet art arda gelen iki klas golle umutlarımız hakkettiği suyu bulmuş, yeşermişti.

Real Madrid (veya bence Ronal Madrid desek daha uygun olur) korkuya kapılmıştı,Türk Cehenneminde "Real" korkuyu tatmıştı.

Hatta taraftarlar 5 5 diye bağırıyordu.Tabi bize bu gururu yaşattığı için Galatasaray'a minnettarız.

Ancak Kahin'in dediği olmasa da Real Madrid'e bu korku, bize de bu mutluluk ve gurur yeterliydi.

Maçı gururumuzla 3-2 kazandık.

Gururumuzla elendik ve ayakta alkışlanmayı hak ettik.

"Oyuncularımla gurur duyuyorum.Dünyanın saygısını kazandık." (Fatih Terim)