Malumunuz 2013 yılında bir fitil ateşlendi ve büyük olaylara gebe oldu. Fitili ateşleyenler çekildi bir kenara birbirimizi kırmamızı seyretti. Evet birbirimizi kırdık. Poliste bizim Polisimiz. Vatandaşta bizim vatandaşımız. Yanan canlar hep bizim. Polise taş atıldı, Vatandaşa gaz sıkıldı, peki sonuç ne oldu? Kocaman bir sıfır. Kimse bir şey kazanmadı, dışarıya rezil olduğumuzla kaldık.

Halbuki herkes biraz sağduyulu olsa, karşısındakinin yerine koysa kendini, empati yapsa biraz yumuşayacak ortam. Kanaatimce iyi yönetilmiyor olaylar. Tahammül kalmamış kimsede.

Herkes seninle aynı düşünceye sahip olmayabilir, seninle aynı partiden olmayabilir, farklı düşüncelerle bir arada yaşamamız değil midir bizi biz yapan. Ne zaman öğreneceğiz birbirimizin düşüncelerine saygı duymayı? Ne zaman vazgeçeceğiz ötekileştirmekten, ayrıştırmaktan?

Böyle olaylar yüzünden esas sorunlarımız hep unutuluyor. Üniversiteden mezun oluyorsun iş yok, emekli oluyorsun maaş yetmiyor, kölelik sistemi olan taşeronluk giderek büyüyor, eğitim sistemi tam anlamıyla bitik vaziyette, büyüğe saygı yok, küçüğe sevgi yok, kültür ve inançlarımız giderek yozlaşıyor ve daha sayıp sizleri karamsarlığa düşürmek istemediğim onlarca sorun büyüyor günden güne. Ama birileri düğmeye basıyor, sürekli olaylar patlak veriyor güzelim Ülkemizde. Kukla gibi oynatıyorlar bizi kimsenin farkına vardığı yok.

Atalarımızdan bize miras kalan dürüstlük, iyilik, yardımseverlik, hoşgörü gibi duygular yok olmanın eşiğinde. Oysa her fırsatta övünürüz Atalarımız şunu yaptı, bunu yaptı, Avrupaya diz çöktürdü vs. diyerek. Allah razı olsun Onlardan övünmek tabii hakkımız ama sormazlar mı sen ne yaptın diye? Senden sonrakiler için hangi fedakarlıkta bulundun? Kimseyi kandırmayalım hiçbir şey yaptığımız yok. Yapmaktan vazgeçtim olanı da yok ediyoruz.

Gezi falan hikaye, Gezi biter başka bir şey başlatırlar muhakkak. Esas amaç Ülkenin bağrına sokmak hançeri, övündüğümüz Atalarımızdan alamadıklarını şimdi bizlerin elinden almak uğraşılarının sebebi. Peki ne yapacağız? Kukla olmaya devam mı edeceğiz yoksa silkelenip kendimize gelip bu oyunlara bir dur diyecek miyiz?

Bizden sonrakilerin bizlerle gurur duyması için hep beraber omuz omuza bir şeyler yapmaya var mısınız?
Çok bir şey istediğim yok aslında. Kimi zaman ufak bir tebessüm bile yeter karşındakinin gönlünü kazanmaya. Kırıp dökmekten vazgeçelim artık. Gönülleri fethetmeye başlayalım biran önce. Biz güzel bir adım atalım gelir gerisi muhakkak. Saygılarımla Halil İbrahim Çayıroğlu.