Ülkemizin yaşadığı olayları irdelediğimizde şaşıyorum. Bu olayları çıkaran büyük güçlerin bizden başka uğraşı, işi yok mu diye. Her güne yeni bir sıkıntı, yeni bir gerginlik ile uyanıyoruz. İçeride gelişen olaylarla paralel olarak çevremizde de bir şeyler yapılmak isteniyor. Geniş perspektifte baktığımızda hepsinin bir plan dâhilinde geliştiği çok açık.

Esad ile beraber muhaliflere karşı koyan Işid şimdi de Irak’ta karışıklık peşinde. Bununla beraber Irak ordusu şüpheli şekilde çatışmadan kaçıyor. Güzelim coğrafyamız yine büyük bir oyunla imtihanını veriyor.

Suriye’de 6-7 bin civarı, Irak’ta ise 10 bin kadar silahlı gücü olduğu bilinen Işid, İslami değerleri kullanmayı da ihmal etmemiş. Kendini İslam Devleti olarak tanımlayan, kimilerine göre İran destekli bir terörist kuruluş.

Son günlerde pkknın yol kesmeleri, kimlik kontrolleri, saldırıları ve Bayrak krizi ile orantılı şekilde gündem değerlendirildiğinde aklım 13 Şubat 1925’e gidiyor, Şeyh Sait İsyanı’nın başladığı güne. Musul’u elde etmeye çalışan İngilizlerin desteğiyle başlatılan isyan 2 ay içerisinde bastırılmış ancak iç karışıklıklarla boğuşan Türkiye haklı davası olan Musul’da Halk Oylaması yaptıramamış, müdahale imkânı kısıtlanmış ve Musul şehri üzerinde ki hakkımız elimizden alınmıştır.

Yine benzer bir senaryo ile karşımıza çıkan emperyalist odaklar ‘Tarih tekerrürden ibarettir’ sözünü doğrular nitelikte adımlar atmaktadır.

Bu durumların ışığında; Tarih’te yaşananlardan ders alıp aynı hatalara düşmeden somut adım atmamız, gereken hamlelerle ülke menfaatini düşünerek temkinli olmamız, birlik ve bütünlüğümüzü zedeleyecek hamlelerden kaçınmamız gerektiği kanaatindeyim.

Elbette derin güçlerin planları bitmeyecek, amaçlarını gerçekleştirmek için her şeyi yapacaklar ama Bizler Ülkemizin bütün değerleriyle kardeşçe yaşamayı bildikten sonra, birbirimize destek olup omuz omuza verdikten sonra kimin gücü yeter yan gözle bakmaya; Cennet Mekan Yurduma!.