30 Yıldan beri süregelen bir terör sorunundan sıkca bahsediliyor bu günlerde ama bahsedilmesinin bir farkı var bu sıralar şehit haberleri olarak gündemde değil terörün bahsedilişi ne zaman bitecek ne zaman çekilme yaşanacak ne zaman güneydoğudaki halkımızda artık rahat nefes alacak yeni iş kapıları açılacak 70 milyon kişinin bin yıldır kardeşliğine çomak sokmak isteyen kişilerden ne zaman kurtulacağız gibi tartışmalar var artık.

Bu gelişmeler küçümsenecek gelişmeler değil tabi bu dönemde bazı milli duygularımız da acaba diyecek olaylar yaşayacak ama içimize serpilen sular acabaları keşke 30 yıl önce yaşasaydık bu dönemi diyecek,keşke o kadar ana ağlamasaydı,o kadar köy sahipsiz kalmasaydı,insanlar doğduğu topraklardan göç etmeseydi diyeceğiz..

Bir sözümüz iyice etkisini gösterecek; Zararın neresinden dönersen kardır sözünü söyleyeceğiz..Anaların ağlamadığı terörden nasibini almış illerimizde çiçeklerin açmaya başladığını görünce içimiz kıpır kıpır olacak,bin yıllık kardeşliğimizin ne sebeple olursa olsun bölünmeyeceğini anlayacak,kardeşlik bağımızı perçimleyeceğiz..

Bizim atalarımızın dedelerimiz aynı olduğu Türk ve Kürt ayrımı olmadığı Selahaddin Eyyubinin,Said Nursinin,Fatih Sultan Mehmed hanın torunlarının Türk Kürt ayrımı yapmadan yaşadığını bir kez daha göstereceğiz..

Tabi biraz sabırlı bir süreç kimimiz çıkıp akil adamları beğenmiyecez,kimimiz çıkıp samimi değiller diyecez ama sabrın sonu selamettir bunu görecez Allahın izniyle daha iyi daha güçlü daha bağımsız bir Türkiyenin içinde bulacaz kendimizi...