Kişisel gelişim kitapları yazan bir çok kişinin , insanları gayrete getirip çalışma şevklerini arttırmak için en sık söyledikleri söz “İçinizdeki gücü keşfedin “ sözüdür. Gerçekten böyle mi? Acaba içimizde büyük bir güç var mı? Evet içimizde gerçekten büyük bir güç var. Allah tarafından çeşit çeşit bize güç verilmiştir. Ve bu güçle Allah tüm kainatı bize hizmetkar etmiştir.

Şimdi size bu güçlerden en büyüğünü ama insanlar tarafından pek de bilinmeyenini söyleyeceğim. Bu güç ACİZLİK! Evet yanlış duymadınız insanın en büyük gücü onun acizliğidir.

Acizlik insanı nasıl güçlü yapar? Bunu izah etmeden önce “ Acaba insan aciz midir? “ sorusuna cevap vermek gerekir. Evet insan gerçekten acizdir. Çünki ihtiyaçları o kadar çoktur ki onları elde edecek hiç bir güç kendinde yoktur. Mesala su, hava, tokrak ve ateş bu dört şeye o kadar çok ihtiyacı olduğu halde hiç birini kendisi yapmamıştır kendi gücü ile elde etmemiştir. Gözle görülmeyen bir mikroba bile yenilen insan nasıl aciz olmaz ki? Hem insan kendini bile idare etmekten acizdir. İnsanın tamamen kendine aitmiş gibi gözüken yemek yeme fiilinde dahi tek işi lokmayı ağızda çiğneyip yutmaktır. O yemekteki mineral ve vitaminlerin hücrelere gitmesine kadar olan hiç bir olaydan haberi yoktur, kendi yapmamıştır. Hatta o kadar aciz ki ihtiyarlamasını engelleyemiyor, ölümü kaldıramıyor.

Peki insan bu kadar acizken nasıl olur da acizlik onun en büyük gücü olur. Bunu bir kaç örnekle ifade edelim; mesala civcivin acizliğini bilen annesi onu korumak için aslana bile saldırır. Belki canını feda eder. Yeni doğmuş bir aslan yavrusunu doyurmak için bazen annesi aç kalır yavrusunu doyurur. Acaba tavuk ve aslana bu işleri yaptırtan o yavruların gücü mü acizliği mi ? Elbette aciz olmaları annelerini kendine hizmetçi yapıyor.

Hem mesala daha ayağa kalkamayan bir çocuk ya ağlamasıyla ya istemesiyle istediği şeyleri elde eder. Nice güçlü insanlar o bebeğin etrafında pervane olurlar. Elbette bu hal bebeğin acizliğinden ileri geliyor. Aynen öyle de insan şu kainat içinde pek nazik ve nazenin bir çocuğa benzer.Acizliğinde büyük bir güç vardır. Çünkü o acizliğin gücüyledir ki Cenab-ı Allah var olan her şeyi insanın hizmetine sunmuştur. Görünen, insanın tüm üstünlüğü , sanayi ve teknolojide ilerlemesi; diğer mahluklara galip gelip mücadele ile elde edilmemiştir. Belki insanın acizliğine binaen Allah tarafından insana ikram edilmiş, ilham edilmiştir. Bediüzzaman hazretleri der ki “Evet, bir gözsüz akrep ve ayaksız bir yılan gibi haşerâta mağlûp olan insana bir küçük kurttan ipeği giydiren ve zehirli bir böcekten balı yediren, onun iktidarı değil, belki onun zaafının semeresi olan teshîr-i Rabbâni ve ikram-ı Rahmânîdir. (1)

Evet hangi insan gücü ile güneşi doğuruyor, yağmur yağdırıyor, meyve sebze yapıyor. İnsan eğer acizliğini tam anlayarak Allah’ a dua etse , güneşi onun için yaratan Allah kuluna istediğini verir. Buna şart bir çocuk gibi acizim deyip ağlayarak yalvararak Allah’ tan istemelidir. Zaten kulluğun manası da budur. Eğer kendi gücü ile yapmaya kalksa kendi gücüne güvense hem yüzde birisini yapamaz hemde cezaya müstehak olur.” İşte, insan dahi, Hâlıkının rahmetini inkâr ve hikmetini ittiham edecek bir tarzda küfrân-ı nimet sûretinde, Kârun gibi “İnneme utituhu ala ilmin” (2)yani "Ben kendi ilmimle, kendi iktidarımla kazandım" dese, elbette sille-i azaba kendini müstehak eder.”(3)

İşte madem hakikat böyledir; gurur ve kibiri bırakmalıyız. Acizliğimizi anlamalı, bizi yaratanı düşünmeliyiz. İbadet ve dua ile Allah’a yaklaşmalı, O’na yalvarmalı ve yalnız O’ndan istemeliyiz. Acizliğimizin gücü ile hem dünya işlerinde hem de kulluğumuzda başarılı olmayı Rabbim nasip eylesin. Amin
Bu yazıdaki kusurlar bendendir; Güzellik ise istifade ettiğim Risale-i Nur eserlerine aittir.

KAYNAKLAR;
1)Sözler, RNK Neşriyat. Syf:355
2) Kasas suresi, 78. Ayet
3) Sözler, RNK Neşriyat. Syf:355