İnsanlığın babası ilk peygamber Hz. Adem(as) yaratıldığında; Arş-ı Ala’da muazzam bir nurla “AHMED” ismi yazılı olduğunu gördü. Merak edip sordu: “ Ya Rabbi! Bu nur nedir? “

Cenab-ı Hak buyurdu; “Bu , senin zürriyetinden bir peygamberin nurudur ki onun ismi göklerde Ahmed ve yerlerde Muhammed’ dir. Eğer o olmasaydı, seni yaratmazdım!”(1)
Bu nur Hz. Adem’in(as) alnında parladı daha sonra peygamberden peygambere geçerek “Peygamberlerin Babası” Hz. İbrahim’e (as) kadar geldi. Yeryüzünün ilk mabedi Kabe aradan geçen uzun zamanda yıkılmış ve ortadan kaybulmuştu. İbrahim (as) bu kutsal binanın tekrar yapımı için Allah’tan emir almış, oğlu İsmail(as) ile yapımını tamamlamıştı. Bu kutsal vazifenin kendilerine nasip olmasına sevinen baba,oğul ellerini açıp Allah’a şöyle yalvardılar; “ Ey Rabbimz! Neslimizden gelen Müslüman ümmet içinden bir peygamber gönder; ki O, onlara ayetlerini okusun, kitabı ve hükümlerini öğretsin, onları günahlardan temizlesin!”(2) Cenab-ı Allah yapılan bu halis duayı kabul etti. Hz. İsa’nın (as) “ Bu alemin reisi geliyor.” (3) diye müjdelediği kutlu nebi, İsmail’in (as) neslinden dünyaya gelecekti.

Bir gün, sahabelerden bazıları, “Ya Resulallah! Bize kendinizden bahsedermisiniz?” diyeceklerdir.
Resulallah , “Ben, babam İbrahim’in duasıyım, kardeşim İsa’nın müjdesiyim, annemin ise rüyasıyım! O, bana hamile iken Şam saraylarını aydınlatan bir nurun kendisinden çıktığını görmüştü.”(4)
Evet annesi Şam saraylarını aydınlatan bir nur görmüştü. Zira o vakit alem zulüm, vahşet, şrk ve günah karanlığıyla kaplıydı. Tek olan Allah’a putlarla şirk koşuluyor, kız çocukları diri diri toprağa gömülüyor, zayıf insanlar köle olarak satılıyor, kadınlar değersiz bir eşya gibi görülüyordu. Ortalık günah pisliği ile kirlenmişti. Zaten İbrahim(as) duasında gönderilmesini istediği peygamber için “onları günahlardan temizlesin” demişti. İşte Alem bu yeni dünyaya gelecek zatı bekliyordu. Zira, tevhid ile şirki ortadan kaldıracak, getirdiği nur ile kız çocuklarını, kadınları, zayıfları, köleleri, hastaları, engellileri, hatta hayvanları ve tüm mahlukatı onurlandıracak, karanlığı ve günahları, zulmü ve vahşeti kaldıracak O zat idi.
Kainat O’nu bekliyordu. Tarih: miladi 20 Nisan 571’i gösteriyordu.Vakit, vakitlerin en değerlisi seher vakti. Günlerden pazartesi. Mekke’de mütevazı bir ev.
Ve gelişiyle dünyayı şenlendirecek olan Kutlu Nebi, Kainatın Efendisi, İnsanlığın İftihar Tablosu dünyaya gözlerini açtı. Sanki O’nun doğumu ile bir anda karanlıklar nurla doldu. Evet insanlar hususan Müslümanlar O’nun yolundan gittiği sürece dünyada zulümler, haksızlıklar, düşmanlıklar, savaşlar kalmayacaktır. Çünkü O zatın gelişiyle, değil insanlar tüm varlıklar birbiriyle kardeş oldu. Buna en güzel örnek Asr-ı Saadettir. Zira Allah Resulu pek kısa bir zamanda insanca yaşamayı öğretmiş ve uygulamıştır. Bediüzzaman Hazretleri der ki “Bilirsin ki sigara gibi küçük bir âdeti, küçük bir kavimde büyük bir hâkim, büyük bir himmetle ancak dâimî kaldırabilir. Halbuki, bak, bu zât büyük ve çok âdetleri, hem inatçı, mutaassıb büyük kavimlerden zâhirî küçük bir kuvvetle, küçük bir himmetle, az bir zamanda ref' edip, yerlerine öyle secâyâ-i âliyeyi-ki, dem ve damarlarına karışmış derecede sabit olarak-vaz' ve tesbit eyliyor. Bunun gibi daha pek hârika icraatı yapıyor.
İşte, şu Asr-ı Saadeti görmeyenlere Cezîretü'l-Arabı gözlerine sokuyoruz. Haydi yüzer feylesofu alsınlar, oraya gitsinler, yüz sene çalışsınlar. O zâtın, o zamana nisbeten bir senede yaptığının yüzden birisini, acaba yapabilirler mi? “(5) O nurdan istifade etmedikçe asla yapamazlar. “ Kısacası alemlere rahmet olarak gönderilen O zat, insanlığın gecesini gündüze, kışını bahara çevirmiştir.” (6)Aradan 15 asır geçmesine rağmen bu nur hala sineleri aydınlatıyor ve aydınlatmaya devam edecek.


KAYNAKLAR;
1)Kastalani, Mevahibül-Ledünniye, c.1, syf:6
2)Bakara Suresi, 129. Ayet
3)Yuhanna İncili, 14. Bab, 30.ayet
4)Taberi, Tarih, c.2, syf:128
5)Sözler,RNK Neşriyat, syf:259
6)S.Suruç, Kainatın Efendisi Peygamberimizin Hayatı