Attığımız her twit Arakanda bir masumun boynuna geçirilen ilmekten bir düğümü çözse.....İkiye katlandığında neler olur neler...Ya da facebookta Filistinli çocuğun dik duruşuna bir beğen desek ve beğen butonu çökse.... esed firavununun varil bombalarıyla ölen beş yaşındaki bir çocuğa yorum yapsak...bu yorumlar 6-7 haneli rakamlara ulaşsa... mutlu tatlı su balıkları gibi akvaryumumuz kirlenmeden mücahit olsak...
Yemekteyken bir haber yayınlansa yanıbaşımızdaki Suriye’ye dair.. ‘Ben Ümmetin varlığına artık inanmıyorum, zira ümmet olsa biz bu duruma düşmezdik’ diyen evlatlarını kaybetmiş bir kadının sesi yankılansa... Yok biz kanal değiştirelim de ne olur ne olmaz.. Lokmalarımız düğümlenir boğazımıza.. (eğer hâla bir yerlerde unuttuğumuz tozlu vicdanlarımız diriyse tabi) Kanal değiştirelim biz, kim bilir hangi ünlü şarkıcı hangi barda kiminle yakalandı.. İhanet ettiği sevgilisi ne yorum yaptı... Bilmem hangi ünlü oyuncu ölen birkaç sokak köpeği için için ağladı... Hangi kanalda magazin haberleri var onu açalım bir zap’la.... kumanda nasılsa bizde ve yemeğimizi soğutmayalım...
Ölmüş vicdanlarımız için kılınacak cenaze namazı için bile abdest almayan, sıcak koltuklarında memleket kurtaran zavallı müslümanlar.. sıcak suyla abdest alıp cumadan cumaya selam verdiği camiye giderken Suriyede yalınayak sokaklarda koşturan insanlardan bize ne ki değil mi? Altımızdaki minder çekilse ve düşsek yine da farkına varmayız uyutulduğumuzun... Çünkü biz bölünüp parçalandıkça birilerinin tereyağına bal sürüyoruz... Yazık...