1881 yılının 19 Mayıs'nda şimdiki Yunanistan'ın Selanik şehrine bir yıldız indi. Öyle bir yıldızdı ki, ışığı tüm Dünya'yı aydınlattı. Peki bu yıldız kimdi?

O yıldız bizlere Tanrı'nın bir lutfuydu. Bu yıldız milyar yaşlı Dünya'da bir ilkti. O adaleti temsil ediyordu, kötülerin belası olarak gelmişti bu Dünya'ya. O yıldız Mustafa Kemal Atatürk'tü. Tüm kötülerle savaşmak için, onlardan intikam için gelmişti. Tek adımıyla tüm iyileri sevindiren, kötülere cehennemi yaşatan bir liderdi Mustafa Kemal. Osmanlı devletini yıktı, Anadolu'dan ve İstanbul'dan düşmanları kovdu. Onlara gününü gösterdi. Tüm Dünya ona saygı duydu. O halkını, halk onu severdi. Halkına "Yüce Türk halkı" derdi şimdikilerin aksine. O bir yıldızdı, asla sönmeyecek. O hep kalbimizin bir taraflarında parlayacak.

Kocaman Türkiye Cumhuriyyeti'ni kurdu. Cumhuriyyeti Türk gençliğine emanet etti. Şimdi birinin gelip "Bu gençlik benim olamaz" demesiyle yıkılmayız. Her zaman adalete koşmayı, hakkımızı taleb etmeği görev olarak verdi bize. Yüce Türk gençliği görevini iyi yapıyor, Paşa'm! Sen üzülme, ülkeyi emanet ettiğin gençlik, bu cumhuriyyeti korumak için her zaman mücadele edecektir.

Biz Türk'ler olarak asla ama asla adaletsizliğe;haksızlığa boyun eymeyiz. Gerekirse, zindanlarda yatarız ama asla haksızlığı dile getirmekten korkmayız. Ülkeyi 2 parçaya ayıranları sağduyuyla karşılayan liderlere karşın her zaman ayakta olacağız. Kürdistan ülkesini yaratanlara destek olan adilerden değil, her zaman Adam gibi Türk olacağız. Rahat uyu, paşam. Bu vatan bize senden emanetdir. Gözümüz gibi koruyacağız. "NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE" cümlesinin değiştirilmesine asla göz yummayacağız.