Böl
Parçala
Yumuşak lokma haline getir
ve yut.
Bu yazacağım yazının özeti budur. Ülkemizde ve milletimizde geçmişe dayanan bir birlik beraberlik ruhu vardır. Bu birlik beraberlik ruhu, geçmişte İstiklal savaşında, Çanakkale savaşında apaçık görülmüştür ve düşman püskürtülmüştür. Herhangi bir olay, kaza, doğal afet durumunda milletimiz kenetlenir birlik ve beraberlik içerisinde güç bulur. Örneğini verdiğim Çanakkale savaşında, Türk'ü, Kürt'ü, Laz'ı, Çerkez'i ve Alevi'si, Sünni'si. Ne ırk ne mezhep, ne de görüş önemsenmeyerek hep birlikte güçlerini birleştirip düşmanlara karşı bu şekilde zafer kazanan bir milletiz. El ele verip İstanbul'u feth ettik biz, ve yine el ele verip Romayı feth edeceğiz.
Bu birlik beraberliğimiz elbette içimizde bulunan maneviyattan kaynaklanıyordu ve ilk olarak bu milleti maneviyatından uzaklaştırmalıyız dediler.
-Başarılı oldular mı?
Bu sorunun cevabını hiç bir yerde aramaya gerek yoktur. Kendimize baktığımız zaman cevabını kolaylıkla verebiliriz.
-Cevabınız ''EVET'' değil mi ?
Haksızlık etmemek lazım. İçimizde elbette maneviyatına özen gösteren ve dikkat eden insanlar mevcuttur. Ülkenin geneli söz konusu olunca; Evet başarılı oldular. Bizi maneviyatımız dan uzaklaştırdılar. Bunu yaparken kullandıkları en önemli silah medya oldu. Gerek yaptıkları diziler ile gerek yaptıkları eğlence programları ile bizleri ekran başına kilitlediler. Nefsimizi okşayan şeyler ile sokuldular yanımıza.
Yazının başında yazdığım gibi 'Böl'.
Bölmek istediler bizi. Bunu yıllardır sindire sindire yapıyorlar. Sağ-Sol, Kürt-Türk şeklinde birbirimize olan bağımızı kopartmaya çalıştılar.Ama bahsettiğim gibi mesele ülke olunca, mesele milletimiz olunca bu bağlar tekrar birleşiyordu. Sımsıkı sarılıp sıkıntıların üstesinden beraber geliyorduk.
Gelgelelim bugünlere;
Öyle bir ayrışma oluşturdular ki içimizde, artık baba oğluna bile kin tutar vaziyete geldi. Ayrı görüşte olan insanlar birbirini küçümsemeye, aşağılamaya başladı. Yere düşen insanı elinden tutup kaldırmadan önce görüşünü önemser olduk. Eğer aynı görüşteysek elini tutup kaldırayım, yoksa oh olsun sana der oldu milletimiz.
En son yaşadığımız doğal afet olaylarına bakacak olursak eğer, apaçık meydana sermiş oluruz içimizdeki bölünmeyi.
Van Depremi..
Aslında Van depreminde bu görüntü daha azdı ama vardı. Birçok insanımız seferber oldu yardım edebilmek için. Kürt-Türk önemsemeden koştular yardıma. En azından görüntü bu şekildeydi insanların nabzını yokladığımız zaman. Ama bunların tersini de gördük.
-Oh olsun onlara
-Kürtlere iyi oldu
-Onlar zaten terörist
ve daha ağza alınmayacak sözlerle yaklaşanlar oldu olaya. Bu şekilde düşünen kişi sayısı azımsanmayacak derecede çoktu.
-Peki nerede bu Çanakkale ruhu ?
Sırt sırta verip Türk-Kürt, Alevi-Sünni cephede devletimizi ve milletimizi müdafa etmediler mi ? Birlik olup düşmanlarımızı yenmediler mi ? Şimdi neden 'Zaten Kürt onlar' denilmeye başladı ? Müslüman Müslümanın kardeşi değil miydi. Neden birdenbire 'Türkün Türk'ten başka dostu yoktur' oldu. Bizi bu hale kim düşürdü ?
En son yaşadığımız ve en taze olan Soma Maden Fabrikasında yaşanılan 'kaza'.
Birçok insan bu olaydan hükümete nasıl laf atarım, hükümeti nasıl eleştiririm diye pusuda beklercesine bekliyormuş meğer. Ölen insan sayısının artmasını dört gözle bekleyen canilere şahit olduk.
Yine birçok insan ''Bu olay da nereden çıktı şimdi. Aman hükümetimize laf gelmesin'' derdine düştü. Her iki tarafın da maden kazasında ölen insanlar umurunda değildi.
Bir taraf aşırı korumacı, diğer taraf taşlayıcı.
Bu iki taraftan olmaya gerek yok. Allah korusun ülkemizde bir savaş çıkması halinde ne olur bilmem. Yine Çanakkale de olduğu gibi verir miyiz sırt sırta ?
Bunu bilemeyiz ama şu anda yapılmak istenen budur. Çanakkale Ruhunu içimizden alıp bizi bölmek, parçalamak, yumuşak lokma haline getirip yutmak.
Böl
Parçala
Yumuşak lokma haline getir
ve yut.