İttihat ve Terakki Partisi’nin önde gelen üç lideri Enver, Talat ve Cemal Paşa’lar, “ Almanya galip gelecek” düşüncesiyle Osmanlı Devleti’ni bu devlet safında savaşa sokmuşlar, harpte mağlup olunup çok ağır şartlar içeren Mondros Ateşkes Antlaşmasının imzalanmasını takiben çok sıkıntılı bir duruma düşmüşlerdi.Halk, “felaketten sorumlu tuttuğu” İttihat Terakki Partisi’ne ve İttihatçılara ateş püskürüyordu.Şehirde, eski iktidar sahiplerinden bir kaçının “Galata Köprüsü üzerindeki sokak feneri direklerine asılacakları” yolunda dedikodular duyulmaya başlandı.Bu tür gelişmeler üzerine İttihat ve Terakki Partisi’nin ileri gelenleri Enver Paşa’nın evinde toplanarak yurtdışına çıkma kararı almışlardı.Bu kişiler şunlardı:Talat, Enver ve Cemal Paşalar, Beyrut eski valisi Azmi Bey, İstanbul eski polis müdürü Bedri Bey, Dr. Nazım, Bahaeddin Şakir, İttihat ve Terakki genel sekreteri Mithat Şükrü( Bleda).Fakat, Mithat Şükrü son anda kararından vazgeçerek İstanbul’da kalacaktır.
İttihatçıların kaçışını İstanbul’da bulunan Alman deniz yüzbaşısı Hermann Baltzer organize etmişti.Almanların da İttihatçı önderlerin kaçışından menfaatleri vardı.Almanlar, olası bir İngiliz işgalinde, Enver Paşa ve arkadaşlarının sorgulanmaları durumunda, bu kişilerin Almanya aleyhine konuşmaları ihtimalini ortadan kaldırmak istiyorlardı.
Kaçış olayı, kasım 1933’de “ Orientrundschau” adlı dergide “ Dünya Savaşı’nın Üç Büyük Türk’ü, Talat, Enver ve Cemal Paşa’nın Romantik Sonları: 1 Kasım 1918’den Bir Anı” başlığı altında yayınlanan Yüzbaşı Baltzer’in anılarında şu şekilde anlatılıyor: