Şüpheli yaklaşmadan edemiyorum.

TÜRKİYE nereye gidiyor? Herkesin sorduğu ama hiç kimsenin net cevap veremediği soru bu.
Ben göremiyorum nereye gittiğini…

Hala Reyhanlı’dan yükselen dumanlar dağılmış değil.

Galatasaray şampiyon oldu. Fenerbahçe Kadıköy’de yine geçit vermedi. F-16 düştü. Başbakan Obama’yı ziyaret etti. Kemal Kılıçdaroğlu’na manevi tazminat açıldı. Bu arada süreç ve akil adamlar faaliyetlerine devam etti. Ama yine de bunlar gündemi değiştirmeye yetmedi.
Hoş gündemi konuşmak yasaktı ama…

Dedim ya şüpheli yaklaşmadan edemiyorum.
Ya Reyhanlı bir planın parçasıysa ve onlarca insan bir plan uğruna öldürüldüyse… Kanım donuyor, söylemeye korkuyorum.

Herkes sözde barış türküleri söylerken bombalar patlıyor. Ortalık kan revan oluyor. Başbakan sabredin ben bir Obama’ya gidip geliyorum diyor. Ve nihayet dün gidiyor.

Ortalıkta kaynağı belli olmayan haberler geziyor. Kimisi oradakiler Reyhanlı’lar değil Şanlıurfalılar diyor. Kimisi oradakiler Suriyeliler diyor. Kimisi diyor da diyor işte.

Ama kesin olan ve görüntüleri bulunan tek bir gerçek var.

Bir ŞEHİT kardeşine korumalar tarafından hırçınca “PARÇALARIM SENİ” deniliyor. Apar topar kapalı bir mekâna götürülüyor. Ve ardından ne olduğu bilinmiyor. Benim zannettiğim ve korumaların mimiklerinden anladığım bir güzel dövülüyor. Doğduğuna pişman ediliyor.

Oysa Anayasamızda ne yazıyor?

MADDE 61- Devlet, harp ve vazife şehitlerinin dul ve yetimleriyle, malûl ve gazileri korur ve toplumda kendilerine yaraşır bir hayat seviyesi sağlar.

Ama sadece yazıyor.

Kabul edenler, etmeyenler?
Edilmiştir.