Otuz yılı aşkın süredir devam edegelen bir süreçti aslında bu.

Milyonlarca lira para,tamamlanamayan yüzlerce proje , yok edilmeye çalışılan manevi ve maddi değerler,suistimal edilmeye çalışılan iyi niyetler, kandırılan binlerce hayal ve toprağa düşen binlerce vatan evladı.

Geri de bıraktıkları yalnız bir mezar taşı değildi bu insanların.

Belki yeni doğmuş bir bebek ,gözünden bile sakınarak kim bilir nasıl şartlarda onu yetiştiren analar,koç yiğidim diye bağrına basan fedakar babalar,gözü yaşlı eşleri…

30 yılın bilançosu ne kadar da ağır değil mi ? bu bizim gördüklerimiz ya göremediklerimiz? Biz onları vatana musallat olmuş boş hayaller peşinde koşan insanlar olarak gördük öyle değil mi? Peki ya onlara Türk Devleti onların düşmanı gibi gösterilip bir cani gibi algılatıldıysa?

Aslında bu soruların cevapları belli.Yani çeşitli kişi ve kişiler yüz yıllardır bu millet üstünden oyun oynadı.

Doğu Batıya Batı Doğuya düşman; Kürt Türk’e , Alevi Sünni’ ye ,Sağcı Solcuya,Şucu bucuya hep düşman olmadı mı bu topraklarda. Peki neden ? Bizi biz olmaktan alıkoymak için .Çünkü biz biz olursak onlar olmayacaktı.Bunlar bambaşka meseleler. Peki bu son çözüm süreci nasıl bişey? Hiç şüphesiz bu zamana kadar Terörü bitirmek için çeşitli plan ve projeler bizden gizli ve ya bilgimizde uygulanmaya çalışıldı.Belki bunların içinde Doğuda ve Güney Doğuda büyük kıyımlar yaparak Terörü bitirme çalışmaları(!) yapıldı. Belki bu bitirme çalışmlarından bazıları Kürt halkının gözünde PKK yı kendi haklarını savunucusu olduğunu düşünmeye itti.Bilemeyiz ama gelelim ki son olaylar…

İlk başlarda hatta şu anda bile düşündüğüm şuydu:

“Koskoca Türk Devleti 3-5 çakaldan kurtulmak için bir caniyle masa başına oturyor.Diyelim bizim lehimizde sonuçlanacak peki kim karşlıksız silah bırakır? Çıkarları ne ?” deyip durdum . sonra tekrar dedim ki : ” Diyelim ki her şey yolunda gidecek ve terör bitecek peki bu komployu kuranlar eli boş mu bekleyecek ? yada bukadar acının ve ihanetin bedelini ödemeyecekler mi ? bizim mutlu olurken mezarının taşına sarılıp ‘evladım’ diye 20 li yaşlarda toprağa koyduğu analarımız ne yapacak ne düşünecekler ?”

Evet hepimizi zoruna gidiyor değil mi bir caniyi karşımıza muhatap almak .Ama ya bu olay olumlu sonuçlanırsa ? Artık şehit vermeyeceğiz düşüncesi bile güzelken neden hiç bir şeyi düşünmeden yargısız infaz yapıyoruz? Yani her şey yapılmış hiç biri tutmamış hadi eli kanlı insanlarla masaya oturalım demiyorum . Diyorum ki ya Çözüm sağlanırsa? Her yıl bütçemizin bilmem kaçı artık teröre harcanmazsa?

….

Bide şu soruyu sorsam ya Terörist başı ilk yakalandığında görüşmeler yapılsaydı ne olurdu?Aslında çok şey yazılır söyelenir . Daha derinleştirerek yazının devamınıda yazacağım inşallah bir engel çıkmaz ise ama son şunu da söyleyeyim ki öyle veya böyle bilerek ihanet içinde olanlar ne türlü çözüm yapılırsa yapılsın mutlaka cezasını çekmelidir.Ötelerde zaten çekecektir ama her ne şartta olursa olsun bizi birbirimize düşürmek isteyen yüzlerce yıllık kardeşliğimizi engellemek isteyenler ; İç veya dış , her kim olursa olsun bedelini mutlaka ödeyecektir. Tarih bunu bize gösterecektir.

Saygılarımla