... Dokunsalar ağlardım.
Kolay mıydı vazgeçmek, içim yanarken gülmek,
Önemli olan onun mutluluğu derken,
Kendi mutluluğuma ne olduğunu bilmeden yaşamak,
İhaneti yudum yudum yutarken,
Kolay mıydı nefes almak,
Sen başkalarının ellerinden tuttukça,
Benim ellerimden kayıp gittiğini hissetmek,
... Dokunsalar ağlardım.
Ama kirpiklerimden düşmedi göz yaşlarım.
Sustuğum her an;
Her bir damla geri gidiyordu yüreğime,
Ve içim kan ağlıyordu sessizce.
Peki sen kimlere sattın benim gülüşlerimi ?
Çok merak ettim değer miydi?
En önemlisi seni benim kadar sever miydi ?
Mutluymuşsun öyle söylediler,
Sahi senin mutluluğun ne kadar sürerdi?
... Dokunsalar ağlardım ya;
Acaba göz yaşlarımı ne kadar hak ettin ?
Bir gün göstermelik mi ağlamalıydı?
Üç gün ölü arkasından ağlar gibi mi olmalıydı ?
Bence sen hiç birini hak etmedin ama;
Göz yaşlarım çıkartı attı içimdeki kirli sevgiyi.
... Dokunsalar ağlardım ama;
Kimse dokunmaya kıyamadı...