Kalabalık gene limanlar.
Herkes almış biletini elinde,
Heyecan var yüreklerde.
Kimi anneye kavuşacak, kimi babaya,
Eşlere, çocuklara, sevgililere.

Ellerde büyük küçük torbalar,
Hediyeler olmalı içindekiler.
Sallıyor hafif hafif rüzgar gemileri.
Dengeler bozuluyor arada,
Bavullar çarpışıyor düşüyor kalabalıkta.

Kaptan geçiyor sonunda dümene,
Geldi gene hareket saati.
Biletler kontrol ediliyor,
Kaptan “Beş on dakika bekleyelim” diyor.
Hala eksik bir kişi,

Sen yoksun gene; gelmeyeceksin gene,
Kaç gemi lalktı limandan,
Ve ben anlamadım sonunda.
Sadece gemiler değilmiş kalkan,
Yüreğimde kalkmış ardından.

Şimdi ne kaptan fark ediyor yokluğunu ne de ben,
Bir saniye bile beklemiyor artık.
Ve ben yaktım bütün gemileri,
Bir daha asla döneme diye…