Kelebek olmalı insan...
Bir günlük ömrü olmalı.
Kötülükleri daha az görmeli.
Sevinçleri, mutlulukları, acıları, kederleri
Bir günde yaşayıp bitirmeli.
Acıya dönüşmeden sevinçler,
Ve yıkılmadan kurulan hayaller.

Kelebek olmalı insan...
Özlediğinde gidip konmalı,
Sevdiği yüreklere özgürce.
Renk renk olmalı,
Önce gözlere sonra yüreklere konmalı.
En güzel bahçelerde kanat çırpmalı.

Kelebek olmalı insan...
Bir ömrü bir güne sığdırmalı.
O zaman anlamalı;
Bir saniyenin değerini,
Dolu dolu yaşamayı hayatı.
Kırmamayı, incitmemeyi bilmeli,
Ki zaten o kadar zamanın olmamalı.

Kelebek olmalı insan...
Tutmasını bilene ömürlük olmalı.
Yakalanmaya çalışıldıkça;
Daha uzaklara uçmalı,
Özgür bırakıldıkça ise ;
Gelip avuçlara konmalı.

Ve son defa kelebek olmalı insan...
Önce duygular, sonra beyin, zaman geçtikçe kalp,
Ve en son beden çıkmamalı candan.
Ölmek aylar yıllar almamalı
Tek bir vuruşta ölmek için:
KELEBEK olmalı insan...