Merhaba sevgili dostlar:..
Bu günkü yazımı anne ve çocuk üzerine yazmak istedim. Anneler çok değerli kutsal birer varlıktır bizler için. Her anne eli öpülesi, hakları hiç bir zaman ödenmeyecek olan birer kutsal, Yüce Rabbimiz in biz erkeklere hediyesidir diyeceğim. Anneler olmasaydı hiç bir şey olmazdı.
Şimdi değerli dostlar konu konuyu çekiyor konuyu fazlada saptırmak istemiyorum. Anne ve çocuk üzerine yazımı yazmak istiyorum.
Çocuklar sevgiyi öğrendikleri şekilde yansıtırlar.Annesi tarafından daha doğduğu anda kabul görmüş,ilgiyle karşılanmış,ihtiyaçları karşılanmış çocuk,büyüdükçe her yaş ve dönemde aldığı sevgiyi aynı biçimde geriye verecektir. Yani kısacası svgili dostlar çocuklar biz büyüklerden ne görürse aynen onları bir kameraya görüntüleri nasıl kaydediyorsak işte küçük yaramazlarda çocuklarımızda aynen gördükleri, yaşadıkları nı hafızasına kaydedip yeri geldiğinde aynen o yaptığımız hareketleri uygulamaktalar.
Bütün çocuklar sevgilerini diğer ihtiyaçları gibi davranışları ve sözleriyle ifade ederler. Oun için hele hele çocukların yanında her türlü hareketimize dikkat etmeliyiz.
Özellikle konuşamayan,henüz sözel olarak kendini ifade edemeyen küçük çocuklar doğrudan tepkiler ve davranışlarla sevgilerini ve sevgi ihtiyaçlarını anlatırlar.
Anne babalarından ayrıldıklarında ağlayarak, bağırarak, ayrılmayı reddeder ve anne babaya gitmek ister,onlarla olmak istediğini net olarak ifade eder.
Zamanla onlara dokunmaya başladıkları,tensel temasa geçtikleri dikkat çeker.Özellikle annesinin göğsünden süt emerken annesine dokunmaktan,ve kendisine dokunulmasından çok hoşlanır.
Annesine gülümser,göz göze gelmeye çalışır ve kendisine gülümsemesinden büyük keyif alır.
Çocuk mutlaka sevildiğini bilir ve kendisi de annesine olan sevgisini gösterebilir.Sözel olarak sevgisini ifade etmesi için kelimeleri kullanmaya başlaması ve sevgi kavramının da anlamını öğrenmesi gerekmektedir.
Annesinin yanında olmak,onunla uyumak,onunla yemek yemek, kucağına gelmek,sürekli onay almak ihtiyacı içinde olmak biçiminde ortaya koyduğu bütün davranışlar aslında çocuğun sevgisini gösterdiği hareketler olarak tanımlanmalıdır.
Annenin bir çocuğun hayatındaki anlamını ve önemini biliyoruz.Çocuğun geleceğinin şekillenmesindeki en önemli varlık annedir.Anne sevgisiyle harikalar yaratabilirken,sevgisizliğiyle ya da ilgisizliğiyle enkazlar yaratabilir.Sevgi özellikle de anne sevgisi maalesef yeri doldurulamaz derecede önemlidir.Çocuklar doğdukları andan itibaren eğer bir anne sevgisi ile karşılanmıyorlarsa bu sevginin eksikliği ciddi ve tamiri zor yaralar açabiliyor.
Evet sevgili dostlar çocuk her zaman anneye ihtiyaç duyar. Çünki doğup, büyüme aşamasında, çocukluk, ve taki büyük bir yetişkin haline gelinceye kadar her zaman anneye daha yakındır. Bence anne ve çocuk ilşkisi çok önemlidir.
Tekrar görüşmek üzere sağlıcakla kalınız