Merhaba sevgili dostlar..
Bir mübarek kurban bayramını da geçirdik. Allah Teala hepimizin kesmiş olduğu ve yapmış olduğu ibadetlerimiz, kurbanlarımızı kabul ve makbul eylesin...
Sevgili dostlar aslında ülkemizin son durumuyla ilgili bir yazı yazacaktım ama bir sonraki yazıya kaldı. Hepimizin bildiği gibi ülkemizi kaosun içine sokmaya çalışan, çözüm sürecini baltalamaya çalışan, her yakıp yıkan geri kafalılarla ilgili yazımı daha sonra yazmak istiyorum.
Hepimizin mutlaka ve mutlaka vaz geçemediği bir alışkanlık var o da televizyon yaşlı insanlardan şu sözleri çok sık duyarsınız: “Televizyon çıkalı eski muhabbetler kalmadı.” Biz bu haklı sözleri değiştirerek şöyle diyoruz: “Televizyon çıkalı anne babalar çocuklarına eskisi kadar zaman ayıramaz oldu.” Anne gündüz televizyon izlerken eteğine yapışan çocuğu başından savmak için “git oyuncaklarınla oyna, görmüyor musun televizyon izliyorum” der. Baba işten dönüp akşam yemeğini yedikten sonra koltuğuna oturur, eline kumandayı alır, saatlerce şu kanal senin bu kanal benim dolaşır durur.Yada tv ekranında maç varsa baba maç izlerken Baba özlemi çeken çocuğuna yarım saatini ayırmaz. Çünki maç onun için daha önemlidir.
Geliri yerinde, okumuş ailelerin çoğu çocuk odasına da televizyon almaktadır. Alırken çocukla bir anlaşma yapar ve söz vermesini isterler: “Ancak ödevini yapıp dersini çalıştıktan sonra televizyon izleyeceksin.” Çocuk hiç düşünmeden söz verir. Aslında bu anlaşmada iki taraf da birbirini aldatmaktadır. Anne babanın amacı çocuktan kurtulmak, çocuğun da amacı televizyon sahibi olmaktır.Hekes kendi çıkarlarını düşünmektedir tabii sevgili dostlar bu benim kendi görüşüm. Benim bu görüşüşüme katılıp katılmamakta serbetsiniz baba bu konuda görüş ve düşüncelerinizi bildirirseniz yorumlar yaparsanız daha memnun olurum. Araştırmalar yaptın biraz ve gerçektende odasına televizyon alınan çocukların, beklenenin aksine okul başarısında düşme olduğunu göstermektedir. Çocuk, televizyon izleyebilmek için ödevlerini çabucak yapmakta, düşüne, düşüne gerçekten anlayarak yada bir çırpıda demek istiyorum acele acele yapmakta, derslerine yeterince çalışmamakta ve sınavlara iyi hazırlanamamaktadır. Nedenide tv karşısına geçip çizgi film izlemek.Yda oyun oynamak.
Çocuklarda televizyon seyretme alışkanlığı sadece okul başarısını etkilemekle kalmıyor; fiziksel, sosyal, zihinsel ve duygusal gelişimlerini de yavaşlatıyor. Çocuk, televizyon başında yeterince hareket etmediği ve biriken enerjisini harcayamadığı için devamlı kilo almaktadır. Sokakta arkadaşlarıyla oyun oynayan ve koşan bir çocuk birikmiş vücut enerjisini boşalttığı için rahatlamakta; eve sakinleşmiş olarak dönmektedir. Halbuki televizyonun karşısında saatlerce oturan bir çocuk enerjisini boşaltmak şöyle dursun, aksine bu cihazlardan yayılan elektronlara maruz kalmakta ve vücudundaki statik elektrik yükü artmaktadır. Bu sebeple, televizyon bağımlısı çocuklar daha sinirli ve daha saldırgandır. Yaşlarına uygun olmayan programları izlemeleri halinde kafaları karışır, ruh sağlıkları bozulur.
Televizyona düşkün çocuklarda sosyal beceriler zayıflamaya ve içe dönük bir kişilik gelişmeye başlar. Ailesiyle, arkadaşlarıyla ve diğer insanlarla sosyal ilişki kurmada isteksiz davranırlar. Televizyon izleyen bir çocuk, kendisi birşey üretmemekte, sadece başkaları tarafından üretilen şeyleri izlemekte veya oynamaktadır. Hazırı kullanmaya alışmış bu çocuklarda el becerileri ve motor hareketler gelişmez, büyüklerin yardımı olmadan kendi başlarına bir iş beceremezler. Zihinsel ve duygusal gelişimleri de normal değildir. Olaylar arasında sebep-sonuç ilişkisi kuramaz, bilgiyi yorumlayamazlar. Kitap okumak ve ders çalışmak gibi zihinsel çaba gerektiren işlerden hoşlanmazlar. Televizyon karşısında daima alıcı durumunda oldukları için konuşmaya ihtiyaç duymamakta, dolayısıyla dil becerileri gelişmemektedir. Dil becerileri zayıf olduğu için başkalarıyla diyalog kuramaz, duygularını ve düşüncelerini doğru ifade edemezler.
Ben buradan tüm anne ve babalara önerim geleceğimizi emanet edeceğimiz bu yavrularımıza biraz daha özenle ilgilenmeli, onlarla gerekirse oyunlar oynamalıyız. Bakın ozaman bizim yaramazlar daha fazla okulda başarılı oluyorlarmı, olmuyorlarmı