Birkaç yıl önceydi memleketim Elazığ’da bir vakit namazı kılmak üzere arkadaşlarla camiye gitmiştik…
Artık cami cemaati gençleri camilerde- özellikle vakit namazlarında- pek az gördükleri için yaşlı bir amca bizi görür görmez gelip yanımıza oturdu.
- Gençler nasılsınız? İyi misiniz?
Deyip sohbete başladı nur yüzlü dedem. Bir süre sohbet ettikten sonra bazı konularda yakınmaya başlayan dedemin yaşından Osmanlı’nın son dönemlerinde yaşadığı anlaşılıyordu. Zaten biraz sonra söyleyecekleri de bu öngörümü doğrular nitelikteydi.
- Artık gençleri camide pek az görüyoruz. Dışarıda ortam çok kötü, gençler haram içinde yüzüyor dedi dedem.
Ve sonra devam etti
- Biz çocukken takkesiz olanlara camide acayip bir gözle bakarlardı. Babalar evlatlarını takkesiz görünce eve gönderirdi takke takıp gelsinler diye
Dedem asıl bombayı patlattı…
- Ama şimdi bırakın erkekleri bayanlar başı açık geziyor. Bu nasıl iştir, biz nasıl bu hale geldik? Aklım almıyor. Erkeklerin bile başı açık gezmediği bir dönemden bayanların açılıp saçıldığı bir döneme geldik…
Dedi ve bitirdi Osmanlı’dan kalma yiğit dedem. Evet yaşlı dedemiz bitirmişti ama arkadaşlarla biz de bitmiştik. Dedemle konuşana kadar sanki her şey doğal seyrediyordu gibi geliyordu bize.
Aslında nerden nereye dedirten bu kıssa belki de bizi biraz olsun düşünmeye sevk eder.
İlgililere duyurulur…