Ecdadını okuduğun kitap bilmem ne melet,
O kitabı okuyan değil, yazan ol… Velet!
Takmışsın diline yiğitlik şarkısını avaz avaz,
Sol elin göbek atıyor, sağ elin ise haylaz.
Aydınlık istikbâlini sıvamışsın balçıkla, akıyor,
İstiklal yolundaki çamurlar, haydi söyle, ne kokuyor?
Yiğitsin ya… Savaş olsa silaha sarılırsın,
Eline kalem versem eşek gibi anırırsın.
Zamanında ilim dediğin yedi düvele bereketti,
Heyhat! Senin ilim anlayışın necasetten mi ibaretti?
Peygamberin ki, ilk defa "Oku!" ile cebrolunacak,
Sen kimsin ki keyfine bakıp yan gelip yatacak?
Utanma, sıkılma, kalk! Şarkı söyle, dans et,
Yaptıklarını ecdadın görmeyecek elbet (!).
Ceddinin imanı destan oldu, sana bile yetti,
Senin bu halin Ümmet-i Muhammed’i kirletti!
Eğildin diye Kabe’ye rukû ettin sanma,
Şimdi icraat vakti… Kalk ulan! Batıya domalma!