Ona alışmak, ona inanmak, ona güvenmek, ona sarılmak, ona içini dökmek, onunla olmak, onsuz olamamak, ona alışmaktır.

O dedim de, o kim?

Üçüncü tekil şahsiyet. Nam-ı diğer sevgili dediğiniz kişi işte (mesala, temsil misâl, örneğin).
Peki neden bağlanırız o sevgililere?

Neden biliyor musun..

Kimse sana daha önce onun gibi dokunmamıştır. Bir başkasının omzuna çarpmasına sinirlenirken, onun dokunuşuyla içine kıpırtı oluşur. Saçlarına elinin sıcaklığı değdiğinde, tel tel dağılır her biri. Tüylerinin şaha kalktığını, derinin heyecandan şekilden şekile girdiğini görürsün.

Kimse onun gibi bakmamış, konuşmamıştır seninle. Herkesle konuşursun ama içten gelmemiştir o ana kadar. Bir canımına ölürsün adeta. Ağzından çıkacak o kelimeleri dört değil yirmi dört gözle beklersin adeta. O zamana kadar kimse sana öyle hitap etmemiş, öyle sevecen yaklaşmamıştır sana. Gözlerinin içine dalıp, hayaller kurmamışsındır başka zaman dilimlerinde. Göz bebeklerinin tir tir titrediği olmamıştır ondan önce. İçi gülen rengarenk gözbebeklerine bakmaya doyamadığın kişi olmamıştır.

Öyle gülmemiştir mesela daha önce kimse sana. Uzaktan da olsa gözlerinin içinin güldüğünü farkedersin. O konuştuğu anda kendinden geçer, kalbinden geçenleri dile dökemezsin. Minik ellerini saçlarına doğru savurduğunda her bir hareketini adeta milim milim takip eder, içinin yağları erir, kalbin beynine söz geçirmez olur.

Kimseyle yaşamamışsındır onunla yaşadıklarını. Teni tenine değdiyse hele, boynundan bir buse aldıysan, sindiyse üzerine kopamazsın. Burnunun direği her daim sızım sızım sızlar. Özlersin. Ararsın.
Onun giydiği eşyalarda bulursun kendini. Dokunduğu yerlere dokunur, yattığı yastıkta kokusunu duymak için kendini boğarsın. İçine çektikçe yer eder içine, içine. Kalbindeki damarların genişler. Yetmez olur artık o pompalanan kanlar. Ciğer doldukça dolar enfes ten kokusuyla. Bağlanır. Kalır öylece.
Sadece bedenin değil, aklın, fikrin, kalbin, ciğerin, böbreğin.. Her şeyin bağlanır. Elin ayağın karışır, dilin peltekleşir birbirine dolanır hepsi. Ağzın duyar, gözün konuşur, kulağın hisseder adeta..
Bağlanalım biz öyle.
Bağlanalım birbirimize.
Kalalım öylece.
İkimiz bir fidanın, ikimiz bu dünyanın dalları olalım, açalım koşalım gök yüzüne.
Ama birbirimizden kopmayalım.
Ayrılmak yerine bütünleşelim.
Ağlamayalım.
Bağlanalım.
Kopmayalım..