Dünya ekonomisini ve yönetimini büyük ölçüde egemenliği altında tutan Siyonist düzenin son hamlesi;

İslam’ı Bitirme Projesi.

Bu projenin temelleri kanımca çok eskiye dayanmaktadır.

Projenin 2 başrolü olacaktır bunlar; İslami anlayışa sahip bir hükümet ve büyük nüfusa sahip İslami bir Cemaat.

Siyonist düzen ve çeşitli lobiler; AKP’nin kurulmasına, gelişip güçlenmesine mani olmadılar. Başarılarına göz yumdular. Sizce ellerinde bunu durdurabilecek güç varken neden geri durdular…?

Ve yine Siyonist düzen ve çeşitli lobiler; Cemaat adı altında yürütülen hizmet akımının, İslamiyet’i ve Türklüğü yayma projesini, Ellerinde bunu durdurabilecek güç varken neden geri durdular ve hatta destek oldular…?

Eminim herkes yıllardır bu soruların cevabını merak etmekteydi.

Cevabı son derece önemli olan bu 2 temel sorunun cevabını bu günlerde yaşayarak görmekteyiz.

İki akıma da mani olmadılar hatta ve hatta bazı konularda başarılı olmaları için destek bile oldular.

Çünkü ; Amaç sadece Türkiye Zaferi değildi. Amaç İslam’ın önünü kesebilecek zemini hazırlayıncaya kadar beklemekti.

Hükümet ve Cemaat kendi alanlarında başarılarını maksimuma çıkardığında iki odağı birbirine düşürüp, hem bu zamana kadar başardıklarını kendi elleriyle yıktıracak, hem de İslami yönden takdir görmüş bu iki kesimi çarpıştıracak Dünyaya “bakın Müslümanlar kendi kendileri ile dahi anlaşamıyor birbirleri ile çekişiyor, bir birlerinin kuyusunu kazıyorlar. Böyle bir din nasıl Hak din olabilir” düşüncesini haykıracaklardı.

Ülkede dinini yaşamaya gayret gösteren herkesin kalbini bulandıracak, İmanlarını zayıflatacak, Karar verme güdülerini karıştırarak hakkı bulma yolunda önlerini kesecekti.

Tüm bu emellerin neticesinde kuruluşundan bu güne yıkamadıkları Büyük Osmanlı Devleti’nin günümüzdeki ruhunu devirerek bu topraklardaki İslami egemenliği tamamen yok edeceklerdi.

Herkes bilmekte ki İslam bir gün yeniden şahlanacak ise bu ancak ve ancak Türkiye tarafından olacaktır.

Sudi Arabistan var diyeceksiniz.. Onların kimin mangasında olduğunu bilmeyen kalmadı. Keza İran’da aynı şekilde.

Kâfirin zulmü Müslümanın üzerine inerken kayıtsız kalan Arabi VE İranlı kesim, Artık İslam’ın şahlanışını gerçekleştirecek bir zemine sahip değil.

Bu şahlanış ancak Türkiye den çıkabilirdi. Onlar bunun bilincinde olarak sosyal mühendislik projesini hayata geçirdiler. Şu günlerde bu gaye uğruna tüm kartlarını sahaya sürüyorlar.

Şimdi soruyorum size ey Fatihlerin, Kanunilerin torunları; Atalarınızdan size miras kalan bu toprakları, düşmanlarınıza yem edecek misiniz?

Ve yine soruyorum size ey Şanı Yüce, Alemlere rahmet, Büyük Peygamber, H.z. Muhammet (S.A.V)’in Ümmeti; Hz. Peygamberden sizin emanetinize bırakılan İslam ışığını bu kafirlerin söndürmesine izin mi vereceksiniz?

Bunlara göz yumarsanız ahirete intikal ettiğinizde yakanıza yapışmaz mı Fatih Sultan Mehmet “Ey Türk çocuğu senin için mi almışım ben İstanbul’u” Diyerek.

Yakanıza yapışmaz mı Kanuni Sultan Süleyman “Ey Türk çocuğu senin için mi muhteşemleştirmişim ben bu imparatorluğu” Diyerek.

Yakanıza yapışmaz mı Çanakkale’de düşmana geçiş vermeyen Şehit “Ey Türk çocuğu senin için mi feda ettim; kanımı, canımı, hayatımı” Diyerek.

Ve çıkmayacak sanır mısın karşına; Peygamberimiz, Dinimizin Nuru, Alemler ’in efendisi Hz. Muhammet (S.A.V) “Ey Ümmetim; Emanetime bu muydu dirayetin.” Diyerek.

Sen peygamberin yüzü astırırsan Yakana yapışmaz mı sanırsın; Hiddeti ile yeri sarsan, Ölümü korkutan H.Z. Ömer’ler Hz. Hamzalar, Hz. Aliler “Can Peygamberimi üzen semisin ey gafil!” Diyerek. Ve Vurmazlar mı başını kâfilerin başlarını koparmış olan kılıçları…

Ey İslam ışığında kalpleri Nurlanmış; Peygamber, Vatan, Millet aşkı sinelerinde tutuşan Dedem Hz. Adem’in torunları; Silkelenelim, kendimize gelelim, Emanetimize sahip olalım. Bizi boğazlamaya çalışan bu düzeni, bizi gömmek için kazdıkları kuyulara gömüp onları kendi kanlarında boğalım…

Korkuyorlar kardeşlerim, Osmanlı ruhuyla dirilip, İslam ışığını kalplerine yerleştirip, Ay Yıldızlı sancak ile Tekrar Viyanalarına dayanmamızdan korkuyorlar. Çünkü biliyorlar; Bu millet bir kez daha şahlanır gider dayanırsa viyana ya, Avrupa titreyerek teslim olur karşımızda…