Son zamanlarda dünyada meydana gelen son derece müessif hadiseler adeta bütün dünyayı bir insanlık imtihanıyla sınar vaziyette. Mısır’da yaşanan hadiseleri kastediyorum. Mısır’ın başkenti Kahire’de başta Adeviyye olmak üzere hemen hemen her meydanda darbe karşıtları adeta tarih yazıyorlar. Bugüne kadar ordunun eylemcilere müdahalesi neticesinde ölenlerin sayısı dörtlü rakamlara tırmanacak kadar feci bir miktara ulaştı… Ama buna rağmen darbe hükümetine ve orduya karşı silahsız ama yürekli bir şekilde direnen başta İhvan-ı Müslimin mensupları olmak üzere birçok Arap gerek darbecilere, gerek Arap dünyasına, gerekse tüm dünyaya gösterdikleri dilirâne ve cesurca direnişleri ile adeta insanlık ve mücadele dersi veriyorlar!

Asıl Mısır devrimi olarak da tasvir edilen bu tarihi ayaklanmalar tam bir ay boyunca dünya kamuoyunun umurunda bile olmadı. Ayaklanmaların bastırılamayacağı artık alenen görülene kadar ne ABD’den, ne AB’den, ne BM’den; bütün bunları geçtik ne Arap Birliğinden, ne İslam Konferansı Örgütü’nden tek bir ses, en ufak bir kınama ifade eden kelime hâsıl olmadı. Aksine ABD ve Arap Birliği darbeci general Sisi’yi takdir bile etti!

Ülkemizin gündemini bir ay boyunca son derece fuzuli bir şekilde işgal eden Gezi parkı hadiseleri başta merkez medyamız olmak üzere uluslararası medya organlarının (BBC, CNN, Routers vs.) günlerce dilinden bile düşmez iken Adeviyye’de yüzlerce kişinin öldüğü eylemler aynı yayın organları tarafından basit ve sıradan bir haber olarak girildi. Gezi eylemlerinde eylemcilerin provokasyonu sebebiyle ölen 5 kişi üzerinden akıl almaz fırtınalar koparan, Türk polisini yerden yere vuran bu malum medya Adeviyye’deki katliamlara ses çıkarmadı. Hatta öyle ki Hürriyet gazetesinde bu olaylar oldukça küstah ve ahlaksız bir şekilde “iki tarafın çatışması” şeklinde aksettirildi!

İstanbul’daki hemen hemen her sosyal etkinlikte; mesela Iron Maiden ve Roger Waters konserinde kendini solcu olarak atfeden her tarafı marka kaplı heyecanlı solcu ergenlerden “her yer Taksim, her yer direniş” sloganları duyduk. Kendilerince bu etkinliklere sözde Gezi ruhunun damgasını vurmak istediler ama karşılığında havadan başka bir şey alamadılar. Asıl mevzuu bu değil… Bu çok hümanist ve demokrat, insan haklarına hürmetkar olduğunu söyleyen solcu rumuzlu statükoculardan bırakın Adeviyye’yi, Mısır ile alakalı bile tek bir cümle duymadık.

Çarşamba günü 14 Ağustos’ta yaşanan olaylarda bir günde 278 insan öldü. Sol camiadan tek bir ses bile çıkmadı. Aksine bazı aşırı marjinal kesimler Adeviyye protestolarının şeriat ayaklanması olduğunu düşünerek katliamlara meşruiyet bile addettiler.

Bütün bu iğrenç manzaralardan bize kalan tek bir tezahür vardır: İslam dini ve bu dine inananlar her zaman, her yerde yalnızdır…

Yaklaşık 4 sene evvel başlayan ve ismine Arap Baharı denilen bu Ortadoğu’nun yeniden şekillenme süreci Mısır’da Muhammed Mursi’ye karşı yapılan darbe ile tamamen fiyasko ile neticelendi. Bu işin bir proje olduğu zaten başından beri belliydi ama Batı’nın Ortadoğu’daki demokrasi oyununda bu kadar çabuk mızıkçılık edeceğini hiç kimse beklemezdi açıkçası…

Arap Baharı ile başta hedeflenmek istenen şey ilk olarak Mısır’da çaktı! Bu yüzdendir ki ilk olarak Mısır’ın önünü kestiler, bölgede kilit ülke olduğu için. Neticesinde başta Filistin meselesi zora girdi, sonra da Tunus ve Libya’da karışıklıklar başladı.

Peki bütün bunlar olurken ülkemizde kim nelerle uğraşıyor? Gündemimize bakınca anlıyoruz. Sağ medya her seçim döneminde ortaya atılan bir AK Parti Cemaat kavgasıyla ilgilenmenin derdindeler. Merkez medya da bu muhtemel kavga üzerinden hükümeti yıpratmanın derdinde...

Anlayacağımız o ki Mısır halkı tarihi bir demokrasi ve hürriyet mücadelesi verirken biz burada uğraşılmaya değmeyen meselelerle alakadar oluyoruz maalesef…

Ama bütün bu vicdansızlığa karşı bizler vicdan sahibi insanlar olarak tepkimizi koymaya ve uğraşılmaya değer gündemin üzerinde inatla durmaya devam edeceğiz.