Yıllardır seyahatlerimiz de bir çok tabela ile karşılarız. Bunlar kimi zaman reklam tabelaları, kimi zaman uyarı işaretleri, kimi zamansa şehir tabelalarıdır. Ama bir tabela vardır ki hepsinden daha ilginç. Bu hafta köşeme konu olan bu tabelalar aslında tirajı komik bir konudan başka bir şey değildir. Evet bunlar “Hatıra Ormanı” tabelalarıdır.




Çok yolculuk yapanlar iyi bilir bu tabelaları. Her şehrin girişinde, en geniş arazilerde ve neredeyse her köşe başında rastlarız bu tabelalara…

Kimi zaman ünlü biri için, kimi zaman bir politikacı için ama çoğunlukla vefat etmiş büyüklerimiz için oluşturulmuş bu hatıra ormanları ülkemizde büyük bir yer doldurmaktadır.
Ne yazık ki gerçek tabelalar kadar renkli ve güzel bir durum teşkil etmemektedir. Hatıra ormanı adıyla parsellenmiş bir çok alan sanki bir site inşaatı için özellikle ayrılmış gibi bomboş bir çöl gibi akibiyetinden habersiz beklemektedir.

Peki bu neden böyledir hiç düşündünüz mü?
Devletimiz o alanlara isim veremediğinden mi?, yoksa her zaman olduğu gibi vefat ettikten sonra kıymet bilen bir toplum olarak son görevimizi yerine getirdiğimizin mutluluğunu yaşamak için mi?

Açıkçası ben bu konuyu tam olarak kavrayabilmiş değilim. Kafamda bu konuyla ilgili bir çok soru ile sizler gibi net bir açıklama beklemekteyim. Tabi bir çoğunuz gibi bende bunun üzüntüsünü yaşamaktayım. Ormanlık arazi bakımından oldukça düşük bir seviyedeyken bu konuda verilen bu gibi teşvikleri böyle istimrar etmek beni yeterince rahatsız ediyor.
Her yıl orman haftası gibi bir çok etkinlikle yurdum insanına kazandırılmak istenen doğa sevgisi hatıra ormanıyla mı sınırlı. Neden bin bir türlü şatafatlı törenle açılışı yapılan ormanlarız nede aynı özenle itinayla korunamamaktadır.

Bunun yanında bir çok sivil toplum kuruluşunun özveriyle yürüttüğü destek tam anlamıyla gurur verici.

Umarım bu yanlışlığı farkına vararak her konuda yasa desteğine ve yaptırıma gidilmesi gereken bu konuda bir an önce neticeye ulaşır.
Bizde artık “Hatıra Ormanı” tabelaların arkasında “Hatıra Çölleri”yle karşılaşmayız.