Hep sen varsın düşüncelerimde. Sen, gözlerimdeki hayal, bakışlarımdaki tutarsızlık, sen gecem, sen gündüzüm gibisin. Bir yolun başındaki kararsızlığımsın. Başlamak istediğim ama bir o kadar korktuğum bir yol. Seni istiyorum geceler boyu karşımda, korkmadan dokunmak sana. İçimdeki yangınların ötesinde sarılmak hiç bırakmamacasına.

GİT...

Git artık sen bana çok gibisin. Kahvemin kokusuna sinme, aynada seni görmek istemiyorum. Sesini de al git başımdan. Gecelerde seni istemiyorum.
Yok, hayır GİTME...

Gidersen yıkılır bu gönül. Seni ister, sarhoş bir eda ile bakarken başkalarına. Yok, GİTME. Her şey senin olsun, sen bende kal lütfen. Beni bırakırsan paramparça olur dünyam. Kurduğum sırça köşk yıkılır hayallerimle birlikte.Biliyormusun ışıkyüzlüm eğer gidersen o yolda gördüğüm kızların saçı da benzemeyecek sana,aynada her baktığımda sen olmayacaksın mesela.Sadece gözyaşlarım,berbat saçlarım ve iğrenç suratım...

Ama hayır GİT.

Git ki sana alışmışlığım son bulsun.Boşver ışık yüzlü iyisi mi sen git,ardından bir kaç gün ağlarım belki,bir kaç gün seni yazarım defterimin bir köşesine,doğru belki çok sigara içerim belki gecelerde teselli arar en güzeli türküleri söylerim.Hani diyor ya Selçuk Balcı bir şarkısında ''Kar yağıyor saçına yarim üşümedin mi ve aştın dağları gittin beni düşünmedin mi?''İşte bu nedenle o beni hiçbir zaman düşünmeyen yüreğini aklını ve herşeyi al da git be ışıkyüzlü...
Ya da dur GİTME…

Gitme gidersen yok bedenim, ben yokum. Canımda can gibisin. Senin gitmen benim yok olmam demek. GİTME bedeli neyse ben yine öderim.