İki günden bu yana Meclis’te BDP’nin Bütçe Raporu’na yazmış olduğu muhalefet şerhinde “Kürdistan” ibaresinin geçmesi krize neden olmuştur. Sonuç olarak AK Parti’nin önergesiyle muhalefet şerhindeki “Kürdistan” ibaresi kaldırıldı. Hadise değişik açılardan hem acı hem de komik boyutları içermektedir. Şimdi kısaca görmeye çalışalım:

Birincisi: Muhalefet şerhi, iktidar partisi tarafından kaldırılamaz. Adı üstünde muhalefet şerhidir ve oylama ile muhalefet şerhi kaldıramaz. Yarın oylama ile muhalefetin kaldırılmasına AK Parti nasıl bakar acaba?

İkincisi: Milletvekilleri için Kürsü Dokunulmazlığı mevcuttur. Fikirlerinizi açıklama özgürlüğü vardır ve fikirlerinizin Anayasa’ya aykırılığını iddia edemezsiniz. Ne yazık ki AK Parti Milletvekili Nurettin Canikli, muhalefet şerhini kaldırırken sürekli “Anayasa’ya aykırılıktan” bahsetti. Anayasa uygun konuşacaksak, yarın anayasayı nasıl değiştireceğiz. İnsanlar, fikirlerini söylerken doğru olup olmadığına bakarlar. Anayasa’ya uygunluğuna değil. Kaldı ki eğer anayasa bakacaksak “Türkiye’de yaşayan herkes Türk’tür.” Anayasa göre sadece Kürdistan değil Kürt’te yoktur ve AK Parti sık sık Anayasa suçu işlemektedir.

Üçüncüsü: MHP’nin Kürdistan ibaresine karşı çıkması kendi açısından çelişkilidir. Çünkü Devlet Bahçeli’nin sürekli gündeme getirdiği Osmanlı Devleti’nde Kürdistan Eyaleti vardır. Lozan Anlaşması, bölgeden iddiamızın kesildiği zaman dilimini ifade eder. Bu kadar İngiltere başta olmak üzere İslam ve Türkiye Düşmanı ülkelere sadakat göstermek manidardır.

Meclis’te bütün fikirlerin konuşulması lazımdır. BDP’nin Terör Örgütü PKK ile irtibatı kimsenin gizlemediği bir gerçek. Ama devlet, bütün kurumlarıyla böyle bir partiye izin veriyorsa Meclis’te istedikleri fikri savunabilirler. En azından kanunlar öyle demektedir. Eğer mecliste, istenilen fikirler konuşulamıyorsa sıradan vatandaşların fikir özgürlüğüne ağır bir set kuruluyor demektir.

Muhalefet düşüncelerinin oylama ile kaldırılması aslında Meclis’in gerçeklere kendisini kapatması anlamına gelir. Meclis ile halk arasında köprü vazifesi yapılmamış olur. Muhalif düşüncelerin başka hiçbir mecliste kaldırıldığı ben zannetmemekteyim. TÜRKİYE’DE FİKİR ÖZGÜRLÜĞÜ YİNE ÖLMÜŞTÜR. Ve meclis, bu mantıkla Türkiye’nin hiçbir temel meselesini çözemez.