Oyun çocuğun işidir...

Çocuklar oyun oynaya oynaya büyürler. Oyun oynayarak dünyayı ve şartlarını öğrenirler. Oyun çocuklar için sürekli görülmesi gereken bir ihtiyaçtır. Bu ihtiyacin giderilmesi onların ruhsal, bedensel, psikolojik, sosyal ve zihinsel gelişimi açısından çok önemlidir. Oyun Bir deşarj olma, rahatlama, öğrenme ve öğrendiklerini uygulama olayıdır. Nekadar çok oyun oynama imkanları olursa okadar çok deneme, keşvetme ve kabiliyetlerinin, becerilerinin farkına varabilme, geliştirebilme, sınrılarını görme imkanı vardır demektir. Çocukların oyunlarını el verdiğince kısıtlamamalı aksine onlara belirli çerçevede özgürce hareket edebilecekleri alanları sunarak oyuna teşvik etmeliyiz. Zira çocuklar deneyebildiklerinde keşvedebilirler ve keşvedebildiklerini kavrayabilirler. Bu da Bilgi edinme ve anlamlandırmanın yoludur. Oyunların şekli ve içeriği çocukların ilgi alanlarına, cinsiyetlerine, yaşlarına ve yaşadıkları ortamlara göre değişmektedir.

Çocuklar oyunlarında gerçek hayatta yaşadıklarının tekrarını oynarlar. Çocuklar oyun esnasında sosyal çevrelerinde gördükleri davranış biçimlerini sergilerler. Örneğin anne baba rolleri oynarlarken aslında anne babalarının taklitlerini yaparlar. Dolayısı ile de veliler ayna misali kendi hitabet uslublerini ve hareket biçimlerini çocuklarında görebilirler. Özelliklede rol oyunlarında ailenin iletişim yapısına dair ip uçları vardır. Çevrelerinde bulunan insanların hal ve hareketleri, kullandıkları söylemler ve özelliklede anne babaların uslupları direk oyuna yansır. Gün boyu işitip gördüklerini oyunlarında kendilerince oyuna dökerler. Oyüzdende de hep sonu …miş, muş la biten kelimeler sarf ederler. Örneğin: Ali babaymış, Ayşe çocukmuş… gibi. Oyun onlara bürünebilecekleri farklı roller sunar. Çocuklar ailenin aynasıdır. Söyleneni değil yapılanı yaparlar, zira sürekli taklid edereler. Ailedeki uslubu, değer yargılarını çocukların hal ve hareketlerinden okuyabilmek mümkün. Hülasa çocuk aileden aldığı terbiyeyi yansıtır.

Oyun esnasında birçok yeni davranıs kurallarını öğrenir ve benimserler. Ayrıca kendi ve karşı tarafın kişisel sınırlarını dener, keşfeder ve kavrar ve sosyalleşirler. Bunun yanında çocukların duygularını, sıkıntılarını ve ihtiyaçlarınıda oyundan okumak mümkün.

Çocuğunuzun oyununa dahil olarak onun gönlünü kazanaiblirsiniz. Çocuklar vakitlerinin büyük bir bölümünü oyun oynayarak geçirirler. Hernekadar tek oynayabilselerde, yanlarına bir oyun arkadaşı isterler. Dolayısı ile de oyun çocuğun sosyalleşme sürecidir. Oyun onlar için çok önemli olduğundan oyun arkadaşıda bir okadar mühimdir. Oyun arkadaşları büyük önem arz eder onların nazarında. Zira onlarla birlikte oynamak demek, oyuncaklarına değer vermek, onları paylasmak demek. Oyun çocuğun işi ve oyuncaklarıda en değerli mallarıdır. Örneğin bir bayanın altın bileziği veya bir beyfendinin arabasıyla mükayese edilebilinecek derecededir. Onları paylastıkları herkimse kendisini şansli ve değerli sayabilir. Dolayısıyla bir çocuğun gönlünde taht kurmak istiyorsanız oyununa dahil olmaya ve oyuncağını paylasmaya çalışın, şayet buna izin veriyorsa sizi önce hayal dünyasına ardındanda gönül hanesine kabul etmiş demektir. Bol bol oyun oynamanız dileğiyle…

Sebiha Çolak
Pedagog Darmstadt Almanya