20.yüzyılın başlarında büyük bir dünya savaşı patlak verdi.Sanayi devrimini gerçekleştirmiş güçlü devletler birbirlerini
yok etme çabasına giriştiler.Bu savaş, batılı egemen güçlere birçok şey öğretti.Savaşınca ortaya çıkan ekonomik buhran, kısırlaşan ekonomiler işlerine gelmedi. Daha sonra savaşı sonlandırarak yeni bir dünya düzeni kurmaya karar verdiler.Amerikalı Wilsonu kendilerine sözcü seçerek yeni düzeni tüm dünyaya duyurdular.Yeni düzenin ana hedefi batılı büyük sermayenin sürdürülebilirliğini sağlamaktı.
Önce Milletler Cemiyeti kuruldu.Sonra tüm büyük devletler savaştan el çektirildi.Sadece fırsattan istifade toprak kazanmak
isteyen ülkelerin bölgesel savaşları birkaç sene daha devam etti.Mesela biz batıda Yunanlarla doğuda Ermenilerle savaştık.Binlerce şehit verdik.Ruhları şad olsun...
Bunları da birkaç anlaşmayla tatlıya bağladılar.
Sonrasında yeni düzen nasıl kurulmalıydı batılı sermayenin devamlılığı için? Bu soruya cevap arandı ve cevap gayet basitti.

Mısır,Libya,Kuveyt,Arabistan,Türkiye,Suriye,Irak,İran,Tunus,Cezayir...v.s gibi devletlerin enerjisi kullanılacak ve üretilen
ürünler yine o ülkelere pazarlanacaktı.Kuveyt gibi ülkelerin petrolü kullanılırken, Türkiyenin emeği kullanılacaktı göç ettirilen işçilerle..
Bunun için de bu ülkelerin kolay yönetilebilir olması gerekirdi.Kolay yönetebilmenin
tek yolu da askeri vesayet rejimleri kurmaktı.Bu ülkelerin birçoğuna, ordu içindeki cuntaların perde arkasından yönettiği diktatörler getirildi zaman içinde.Askeri kanunlar öylesine
dizayn edildi ki,Mesela askerler sivil mahkemelerde yargılanamadı,Mesela öğretim kurumlarından tutun da YARGI ya kadar her kurumda askeri temsilciler
bulundu.Mesela askeri harcamalar denetlenemedi.Mesela askeri uygulamalar yargı denetimine tabi tutturulmadı.Mesela ordu bünyesinde
çok devasa şirketler kuruldu....v.s..Bu tip ülkelerin çoğunluğu benzer yapılara teslim edildi.Başını kaldırmaya çalışan nice
Ömer Muhtarlar,Adnan Menderesler baş aşağı edildi.Atatürkün ,Turgut Özal'ın ölümlerindeki şüpheler zihinlerden silinemedi.
Bu hareketin son kurbanı da Mısır halkı oldu.Bu işe dur diyen çıkar mı zaman gösterecek.Ama şu gerçek ki 100 yıllık temelleri
sağlam bir yapı, ancak halkların uyanmasıyla ve Allah sistemini anlayıp ona göre yaşamayı başarmasıyla yıkılabilir.Çünkü özünde
Allahın isimlerini hissedip yaşayan bireyler, Allah kudreti dışında hiçbir kuvve görmezler ve bilirler ki zalimin mekri(hilesi)
100 yıl da sürse,Allahın ilmi ve iradesinin yanında yok hükmündedir...