Her sabahki gibi uyandım yine : Uykusunu alamamış , seni düşünerek ... Penceremden içeri giren güneş gözüme çarptıkça içimdeki ateş daha da körükleniyor. Lanet okuyarak uyanmak her güne … Dışarıdan gelen çocuk sesleri ne kadar da iğrenç . Nasıl biri oldum böyle : aksi ,huysuz belki de kimsesiz . Yoruldum artık herkesten ,beklentiler den ve en kötüsü sensizlikten . Nasıl bilebilirdim ki böyle biri olabileceğimi . Atmak istedim kendimi sahile . Unutmak , en azından bir an için başka bir şey düşünmek istedim . O kayaları gördüm . Izdırap içinde dalgaların çarpmasını bekliyor . Ne farkı var ki benden o kayaların . Sonra aklıma yaşadıklarımız geldi . Yürümeye başladım sallana sallana . Aklıma seni ilk gördüğümdeki halim geldi . Yüzümde bir tebessüm . Çok geçmemişti yüzüm asıldı yine . Yokum yanında , gözlerim den gitmiyor hayalin ,utanıyorum kendimden . Oturdum kimsenin olmadığı bir yerde, düşünmeye başladım seni . Dalmış gözlerim, içinde yalnız senin ve benim olduğum hayaller kurarken . Gözlerimi açtığımda hava kararmak üzere. Yavaş yavaş yürümeye başladım kimse yoktu etrafta ; yalnız ben ve kalbimde ağırlığın yürüyoruz yolda . Kolumdaki saate baktım gece yarısına geliyor nerde olduğumu bilmiyorum . Sadece seni arıyorum sadece seni istiyorum . Çıksan karşıma, gülsen bana, otursak bir yerlerde baksam yüzüne saatlerce . Çok şey istiyorum değil mi ? Belki de kaderim böyle yazılmıştır . Bekleyeceğim bir ömür gelmeyeceğini bile bile .