Ah vurgun çocuk ! Yüreğine hakim ol !
Düşün. Gözlerin hangi yüreğe olmuş yol !
Ah be çocuk !Neden zenci yüreği sevdin, bu kadar çok ?
Bilmez misin ? onun yaşı pek, umut desen hiç yok...

Ah be çocuk ! Görmez misin ? yüreğin nasıl da merdiven kesilmiş.
Boşuna bekleme ! Yüreği gibi gözleri de zenciymiş.
Ah be çocuk ! Bana baktı diye sakın ha içlenme !
Her yeri karanlık görür O bir kere !

Ey vurgun çocuk ! Yürü, koridora doğru usulca.
Gözlerini gezdir soğuk bir duvara ve yaslan usulca !
Ah be çocuk ! ``Yüreğim üşüdü`` diye ağlayacaksın.
Bekle ! O öğretecek, sen öğreneceksin.


``Çocuk`` denince, akla ilk gelen şey; sabah 9`dan akşam 9`a kadar süren bir oyun serüvenidir. Ama bir çocuk düşünün ki, onun serüveni sabah 7`den başlayıp, öğle 12.30`da -monoton bir şekilde- son bulan bir serüven olsun. İşte o çocuk, Vurgun Çocuk`tur. Diğer çocuklardan çok farklıdır, Vurgun Çocuk. Mesela; koşarak, hoplayarak, zıplayarak oyun oynamaz. Yaslanarak, evet evet yaslanarak oyun oynar. Serin, sert bir duvara yaslanarak... Sonra oyun kuralı gereği öylece bekler. Ta ki oyun arkadaşı merdivenlerden aşağıya inene kadar bekler... Aslında merdivenlerden aşağıya inen arkadaşın bu oyundan haberi yoktur. Çünkü Vurgun Çocuk, ona hiç mi hiç oyun teklifinde bulunmamıştır. Utanmıştır... Vurgun Çocuk arkadaşıyla hep gizli gizli oynamıştır. Oyun arkadaşı merdivenlerden indiği vakit, oyun başlar. Merdivenlerden ağır ağır ayak sesleri işitir ilk olarak. Ayak seslerinin ritmini ezberinde tutmuştur artık. Kalbi ile aynı ritimdedir adeta. Sonra silüeti belirginleşir ve Vurgun çocuk onu gözleri ile sobeler... Oyunun galibi hep Vurgun Çocuktur. Lakin artıyı hiç elde etmemiştir. Çünkü arkadaşı hep mızıkçılık yapmıştır. Vurgun Çocuk bu . Hiç darılır mı arkadaşına ? Her gün, her teneffüs devam eden bu silsileye katlanacaktır. ta ki yaslandığı duvar, yüreği ile ısınıp; yüreği, yaslandığı duvar ile soğuyana kadar...
Hep sev onu , Vurgun çocuk. Hep sev... Yaslan duvarına ve merdiveni izle. Sonra iyi duymaya çalış, gelecek ayak seslerini. Çok iyi hemde... Kalbinin ritmini de dinlemeyi ihmal etme! Sakın unutma ve bekle ! O öğretecek , sen öğreneceksin...
Belki de her şey sonuçsuz kalacak. Ve sen ağlayarak veda edeceksin...