İki yıl önce bu zamanlar,
Ekim başı başlayan ve sonu kararan,
Bir yaşanmışlıkla noktalanan,Yani ayrılanlar kervanına katılanlar,
Sonu bir umut içinde,bin yıkıntılar,Darmadağın olmuş yaşanmışlıklar
...ve yeniside bizdik...
Merhaba AYRILANLAR...

Murat İnce

Ne tuhaftır ayrılık öyle değilmi?Çok acı çektirir insanlara.Ama şunu hiçbir zaman anlamam.Terk eden kişi hiç ağlamaz.Ağlamak terk edilene mahsustur yalnızca...Niye ağlamazlar terk edenler?Yoksa hiç sevmemişler mi?

Peki biz terk edilenler niye ağlarız?Bizi sevmeyen birinin arkasından ağlamak olacak iş midir?Ben karar verdim artık ağlamıyorum.Sizde kendinize gelin.Sizi sevmeyen birisi için ağlamak niye?Sizi sevecek o kadar insan varken...Terk eden demekki sizi tamamlayan diğer yarınız değil.Kendi yarınızı bulun!

İnsanlar yarım yaratılmıştır bana göre.Evlilik bu yüzden vardır.İster aşk evliliği,ister görücü olsun,kader bizi diğer yarımızla buluşturuyor.Sizde terk edildiğinizde ağlamayın,Allah'a şükredin.Diğer yarınız olmadığı için şükredin,sizi sevmeyen birisinin hayatınızdan çıktığı için şükredin.Bizleri seven elbet karşımıza çıkacaktır.

İnanın!İnanın ki başarasınız.İnanın ki şükredesiniz.İnanın ki diğer yarınızı bulun!Unutmayın evrene nasıl bir mesaj yollarsanız size öyle dönecektir.

Evrene güzel mesajlar yollamayı unutmayın :)