Elimizde kayip giden firsatlari fark etmek icin gec bir zamandi gecmis.Kirik,dokuk duygulari hatirlamak: sevinci, mutlulugu, beraberligi ve en onemlisi hayati yasamak icin gec bir zamanda kalmisdi.

Adi ustunde gecip gitmis bir zaman dilimiydi.Her sey bir an kutucuguna sigdirilmisdi. Bilmiyorduk,belki de gecmiste kalacak her bir animiz bize gelecek vaat ediyor.Gecmisle gelecegin kesistigi o andan hic yasamiyorduk.

Evet,hayatimizi gecmiste yasiyorduk.Gecmiste yasadigimizi bilerek,kurdugumuz gelecege dair hayaller yuregimizde bir bir patlerken,biz yine gecmise agit yakarken buluyorduk kendimizi.

Biz ahh ile huzunlerimizi pismanligin derin kuyusuna dokerken,bir ahlik huzuru her defasinda kaybediyorduk.Biz aslinda huzur pesinde kosarken,bir seyi unutuyorduk.Huznu gizliden,gizliyi sevindiyimizi.... Insan mutlu olurken, kederi bir an icinde unutuyor.

Ama mutlulugun vakti bitdiyinde,yine keder gelir.

Oyle bir insan yoktur ki,o insanin kederi ve mutlulugu olmasin.Bakiyoruz fakire,ve soyluyoruz :ya bunun hic mutlu gunu oldumu?

Evet oluyor.Bakiyoruz zengine,ve soyluyoruz:ya bunun hic kotu gunu oluyormu?

Evet oluyor.Disardan bakdigimizda insanlarin hali oyle gozukuyor.

Fakirde olmasanda,zengin olmasanda yeterki serefli adam ol."Gecmisine kursun atma,geleceginde patlamasin"