Osmanlının aklının gittiği yere bizim hayalimiz gitmez.Osmanlıyı doğru okuyup anlamak lazım. Kardeş katli meselesi çoğu kimsenin merakını uyandıran bir konudur.

Devlet-i Aliyye-i Osmaniyye Fatih Sultan Mehmed’in Kanun-i âli osmaniyye kanunnamesinde belirtilen bir husus vardır.Saltanatın varlığının sürdürülebilmesi için kardeş katli onaylanmıştır. Yeni tahta geçen padişahın ilerde kendisine isyan edebilecek durumda olan kardeşlerinin öldürülmesi sık yaşanmıştır.

Devletin bekasını,muzafferiyetini kardeşinden bile önemli tutmuşlardır.Nizam-ı Alem için islamın huzurunun devam etmesi için yapılmıştır.Osmanlı’nın gerileme dönemlerine geniş kapsamlı bakarsak gerileme sebeblerinden biriside kardeşler arasında çıkan taht kavgalarıdır.Bazı padişahlar bu kardeş katli diye adlandırdığımız uygulamayı yapmışlardır tek sebebi ise devletin muzafferiyeti içindir. Ancak neticeye genel anlamıyla bakılmak gerekir böyle bir şey yaşanmışsa bunu araştırmak arkasındaki sır perdesini aralamak gerekir.İslam inancına göre hiçbir insan suçsuz yere öldürülemez. İslam dinine göre bir insanı suçsuz yere öldürmek haramdır.Bu hususlar göz önünde bulundurulursa kimse suçsuz yere öldürülmemiştir.

Kardeş katli meselesinin birinci şer'î dayanağı, her hukuk nizâmında bulunan devlete isyan suçudur.İslam Hukukunda 3 çeşit suç vardır.Burada birinci suçu ve cezasını açıklığa kavuşturalım.

Hırsızlık,Yol kesmek,Zina,Dinden dönmek ve Devlete isyan suçunda birisine bulaşılmışsa şahitler huzurunda bu suçlar teyit edilir ve verilen hüküm Allah ve Resulü tarafından tesbit edilmiştir.Dört şahit olması şarttır şahitler huzurunda şucu kabul görürlürse cezası Kuran-ı Kerimde sabittir

Allah ve Rasûlüne karşı savaşan ve yeryüzünde fesat çıkarmaya çalışanların cezası, ancak öldürülmeleri veya asılmaları, yahut ayak ve ellerinin çaprazlama kesilmesi ya da yeryüzünde başka bir yere sürgün edilmeleridir. Bu dünyada onlar için bir zillettir. Âhirette ise, onlar için büyük bir azap vardır. Ancak kendilerini yakalamanızdan önce tövbe edenler olursa, bilin ki, Allah, "Gafûr'dur, Rahîmdir" çok bağışlayan ve çok merhamet edendir." (Mâide, 5/33, 34).